Bozuk Pusula

BOZUK PUSULA Hangi yone baksam gece gunesi sirtima dayadim da gerisi hep bilmece bozuk bir pusula gibi duygular yer yon sende aklimda hep o soru " gece sende, gunduz sende ay sende, gunes sende yarim! sen nerde??:(

Seni Seviyorum Demek Isterdim

seni seviyorum demek isterdim, olesiye bir duyguyla, taparcasina dil dokmek , ve saclarim agarmadan soylemek isterdim. seni sarmak isterdim sonsuzlukla, delicesine sevmek, bir sarhos gibi adini sayiklamak, ve bagirarak kollarinda olmek isterdim gulum... tarakci46... (alinti)

Kim Bilir Sen?

KIM BILIR? SEN: sicak bir gulusunle colleri yaktin once ve kurtarmak icin cumle mahlukati bir damla yasin tufana dondu yagmurdan once nice gonullere felah oldun kim bilir? bir hurma cekirdegiyle nice daglar yeserttin bir bakisinla kac putu devirdin kim bilir? yaktikca canini zorbalar zaman durmayi kac kez istedi kim bilir? bir duanla hangi daglari devirdin cebraile kac kez "BILMIYORLAR!" dedin kim bilir? yolladikca gunaha boyanmis tovbemi sana kac kez temizler beni adin kevseri kac kez kirletirim kim bilir? SEN: gul sehrinin efendisi SEN: gonullerin efendisi SEN: Rabbin sevgilisi bir tohumla nice gul bahceleri bitirdin kim bilir? BIZ geldik sonra once gulleri yaktik sonra coller buz kesti asi durusumuzdan bilemedik! gitmedik Nuh'la bogulduk kendi tufanimizda nice yesil daglari kule cevirdik kim bilir?

Adi Yok Bu siirin

ADI YOK BU SIIRIN Bu siir gibi Adi yok bende cogu seyin Ask… onunda adi yok.. Elimde kaldi bi suru hayal yine … Umut etmek bile Umutsuz bi eylem yuregime… Kelimeler bile ayni Duygulari dokerken siire… Hayat ayni… Zaman ayni… Bu ugultu Yok olusun cigligi sanki Zehire alisir gibi bedenler Daha cok ugultuya muhtac yurekler … Gunesin dogdugu yer kadar sabit her sey Bakislar sabit Duygular da… Milim sassa yanacak sanki bedenim Yok oluyorum… Bunu yaz! Yaz kalemim...

Muebbet Zulum

Sana olan askim oyle yuce ki! Yaninda daglar cuce sayilir. Sel oldu gozyasim oyle caglar ki! Manavgat yaninda dere sayilir. Lafazan diller sozu birakir, Sakiyan bulbul gulu birakir, Hasmetli Kral tahti birakir, Karun yaninda fakir sayilir. Kutuplar dayanmaz erir bir anda. Volkanlar utanir susar yaninda. Kavrulan col buz keser o anda. Gunes yaninda sonuk sayilir. Kildan ince boynum yeter ki iste! Hazan olmaz mevsim hep bahar senle! Omrumu versem azdir sacin teline! Cehennem yaninda cennet sayilir. Kalbimi kir yetmezse hanceri sapla! Ister zincire vur kapina bagla! Tek dilegim sana hasret birakma! Sensiz bir an muebbet zulum sayilir.

sakin aldatma

Artik aldanmak istemiyorum. Beni sevgilerinin olumsuzlugune inandir, korkulardan, suphelerden kurtar. Hic aldanmamislarin o engin ic rahatligina hasretim. Ayikla, arit beni... Butun insanlar aldaniyormus, surekli bir aldanmaymis yasamak... Ne cikar? Ben artik aldanmak istemiyorum ya! Sen ona bak... Onun icin seni erisemeyecegin bir yere cikarmayacagim, oldugun gibi seviyorum seni. Olmani istedigim gibi degil... Hic olamayacagin gibi degil... Neredeysen orada dur... Nasilsan oyle kal... Butun mevsimleri bir gunde, butun yillari bir mevsimde yasamaya raziyim seninle. Yanimda oldugun zamanlar nasil apaydinlik oluyorum, nasil icim huzurla doluyor, gormuyor musun? Gozlerimin derinligine bakma; basin donmesin... Gelecek gunleri dusunme, korkma buyuk hazlar yasamaktan. Erisemeyecegin hic bir mutluluk yok. "Yasadim" diyemeyecegin hic bir gunun olmayacak benimle... Hic aldatma beni, hic yalan soyleme... Bir gun aldatsan bile; aldandigimi senden ogrenmeliyim once. O zaman olsem de mutlu olurum, inan... Biraz da olsa inanmis olurum. Aldanmak... En buyuk yikintisi ic dunyamizin... Aldanmak... Ses veren uc telimizden birinin kopmasi... Aldanmak... O en son fakat en kesin kabullendigimiz gercek... Sen hic aldatma ne olur!.. Yikilisim da sevgim kadar buyuktur benim. Birak, kalbimden ses veren butun teller ben yasadikca sana inanmayi soylesin. Sana kayitsiz, sartsiz inanmak olsun; butun kazancim yasamaktan. O zaman her seye katlanirim. Korkulardan, endiselerden uzakta her saniye yasadigimi bilirim. Caresizlikler beni korktumaz. Su asagilik dunyanin hic bir acisi seni sevmeyi unutturamaz bana artik. Inanmak; seni dusundukce soyledigim bir sarki olmali dudaklarimda... Inanmak; gokyuzunun en karanlik zamaninda bile gorebilecegim bir yildiz olmali... Daglardan, denizlerden esen serin ruzgarlar gibi, senden gelen bir sey olmali inanmak. Kimi gun kalem olmali parmaklarimda, kimi gun kulagimda musuki, gozlerimde isik olmali. Ictigim suda, yedigim ekmekte sana tum inanmanin tadini duymaliyim. Her sabah ilk isik, sana inanarak yasayacagim mutlu bir gun getirmeli bana. Iste o zaman yokluguna bile dayanabilirim, ozlemlerim daha derin bir anlam kazanir. Seni beklerken suphelerin o kahredici zehiri ile, geciktigin her saniye bir defa olmem. Artik aldinmak istemiyorum. Seni aldatmak zevkinden sonuna kadar mahrum edecegim. Beni aldatmanin acisini da, sevincini de hic tattirmayacagim sana. Cunku, aldattigin zaman; yemin ediyorum yeryuzunde olmayacagim. Inanmisligim olume kadar sursun, birak... Zarimi son defa senin icin atiyorum!..