11 Mayıs 2007 Cuma

yeter ki sen mutlu ol!!!

Seni ne cok sevdim ben... Ne cok gozyasi doktum senin icin. Geceleri sen yataginda meleklerin kanatlariyla ucarken ben penceremin onunde senin ruyana girmek icin dua ederdim. Bir bakisina, bir dudak kivriminda titresen gulusune ulasmak icin dunyanin butun ciceklerini onune sererdim...

Siirler, sarkilar, sevgiler icimde tutusan bir ates, onun yangininda senin icin kul kesildim. Agir hastalar geceyi zor gecirir. Sabahi bekler kirgin yurekler, hasta umutlar, yalniz ruhlar. Yalnizdi gecelerim. Hastaydi gecelerim. Kan kaybindan giden bir yarali gibi umarsizdi gecelerim. Bir ucurumun kenarina beni tasiyan karabasandi gecelerim. Adina yalnizlik dedim. Sensizlik dedim.. Sen beni bilmedin, beni tanimadin, beni sevmedin... Bicak kesmez artik beni, ip asmaz.

Ama yasamak da mumkun degil...

Ey sevdigim.. Ben seni ne cok sevdim... Dunya bildi, bir sen bilmedin. Yalnizligin diger adi aska karsilik almamaktir. Kacilamayacak kadar yakin, tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.. Benim askima yalnizlik kucak acti.

Senin yokluguna dokundum, icim yandi. Odamin cildirtan sessizliginde sana seslendim. Yankisi dondu dolasti, senin kapilarin bana kapali. Kendi sesim yine bana ulasti. Anladim ki beni hic duymayacaksin....

Sana sitem edemem. Sana kirilamam. Bir tek dilegim var senden, son bir tek istegim. O da mutlu olman...

Mutlu ol sevdigim.. Biricigim... Nereye, kime gidersen git, yeterki sen mutlu ol...

Sevgi cikmazi

Gecenin bu en yalniz saatinde


Gozyaslarimla agitlar yakiyorsam sensizlige


Sessiz cigliklari susmuyorsa karanliklarin


Icimde dinmez bir ofke varsa gidisine


Ve buna ragmen


Dualar ediyorsam geri don diye


Seni cok sevdigim icindir


Inanmasan bile...





DENIZ__1992

(Ozledigim hala cok uzaklarda)

Dongu

DONGU

Ergec seni sonsuz bir oyun bekler olunce,

Kok yapragi yaprak koku besler dokulunce.

Boy vermese her bitkide bir gizli dusunce,

Boyle sessizce bakarmiydi olum;

Yasliya, gence...


Besler buyutur, bil ki bu toprak seni once

Sonra sen topragi beslersin, olunce...

Askta yarin yoktur sevgili....

ASKTA YARIN YOKTUR SEVGILI Ask bu dunyanin olculeriyle aciklanamaz sevgili.

Insan!...

INSAN...

Insan birseyler umar,
Birseyler bekler dost dedigi Adamdan
Sevgi umar, saygi umar illaki Vefa umar
Yoksa ne farki kalir harabeti adamdan

Insan birseylere siginir
Guneste golgeye
Karanlikta isiga...
Inancla duaya...
Bazen anneye babaya siginir
Ozlem hic bitmez
Sicak huzur dolu bir yuvaya

Insan birseylere kirilir
Esitylikte yok sayilmaya
Kardeslikte unutulmaya
Emekte inkara
Sevgide Ziyana kirilir
Atar yuregine
Biter danlaya damlaya

Insan birseylere vurulur
Kastaki hilale, gozdeki melale...
Ozdeki Gulale...
Canana vurukur, hanana vurur
illaki O'na vurulur
Yanar cira gibi..
Sonduremez bu yangini hicbir selale...

Insan birgun olur durulur
Gozunde fer kalmaz
Gonlunde yer
Ne kadar azgin akarsa aksin
Mutlaka durulur
Elinde imkan
Kolunda guc
Yapacagi sey kalmaz.....

Ah Ayrilik

Hatiralar iste; unutmak ne mumkun diyor ya sair, o misal...

Ah ayrilik yine ciktin karsima,
biraz huzun,biraz aci cokca gozyasi.
Seni senle yasardim;
gozlerinde,dudaklarinda,cogu zaman yoklugunda.
Bir kor duser icime,yakar beni derinden.
Seni arar gozlerim,bir umut,bir teselli gibi;
ama sen yoksun simdi...
Soyle,soyle bana ben ne yaparim?
Yoklugunu kalbime gomup,
ayriligi gozyaslarimda saklarim.
Sevgilim,sonsuz diye birsey yokmus meger,
oysa soz vermistik hani;
iste,o aci beni kahreder simdi
Seni yari yolda birakip,yalniz basima,
ellerim boslukta,salinarak..
arkamda gozu yasli,kalbi kirik
hayata kusmus,bir yar birakip
gidiyorum,dertli dertli...

a.tarakcioglu… -2006-