**bİlmelİsİn Kİ**

Bilmelisin ki ... Duvarda asılı diplomalar insani insan yapmaya yetmez. Bilmelisin ki ... Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır. Bilmelisin ki ... Karşındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor. Bilmelisin ki ... Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez. Gerçek aşkların da! Bilmelisin ki ... Tecrübenin kaç yaş günü partisi yaşadığınızla ilgisi yok, ne tür deneyimler yaşadığınızla var. Bilmelisin ki ... Aile hep insanın yanında olmuyor. Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz. Aile her zaman biyolojik değil. Bilmelisin ki ... Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir. Bilmelisin ki ... Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor. Bilmelisin ki ... yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin için dönmesini durdurmuyor. Bilmelisin ki ... Şartlar ve olaylar, kim olduğumuzu etkilemiş olabilir. Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz Bilmelisin ki ... İki kişi münakasa ediyorsa, bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez. Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez. Bilmelisin ki ... Her problem kendi içinde bir fırsat saklar. Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır. Bilmelisin ki ... Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor. Mavi forum

acılarım ve ben...

Seni sevmek imkansızlaşıyor artık, uzaklara kaçmak geliyor içimden Sana dair hiç bir şey kalmasın istiyorum anılarımda ve bu günümde Yeter artık yalnız kalmak istiyorum..senden kalan acılarımla ve ben Bazen yeni bir ümitle başlıyorum güne.bazense inanıyorum yaşarken öldüğüme Her şey senin eserin, her şey senden hediye acılarım ve ben Bir gün dönüp bakarsan maziye..yıkılan ben kaybeden sen.. Tüm saatler sana kurulu, Tüm hayatım sana tutsak... Yavaş yavaş ölüyorum oysa acılarımla ben... Zaman geçti..güneşlerim battı benim..bir sen kalmıştın işte.. Delicesine, ölürcesine sevdiğim bir tek sen vardın sen Oysa öyle düşler kurmuştum , öyle doğrularım vardı ki benim. Şimdi her şey yalan oldu..seni içime gömdüm..acılarım kaldı bir de BEN.. Mavi forum

Belkide sonsuz bir açlıktı AŞK'ın adı.

kimse sesini çıkarmıyor. herşey herkes aynı. birşeyler eksik biliyorum. küf kokan sokaklar kandırmak istiyor ruhumu. aşk'tan yana ne varsa korkuyorum. korkuyorum belkide aşkın taze renklerinden. korkuyorum belkide "sonsuz bir aşk lekesini yüreğim de taşımaktan..." uyandım, mutsuzdum. biri gelip "düşlerini ışıklarla boya" dedi. uyudum. gözümün önüne boyalarım geldi tualim dans etti ışıklarımla boyadım düşlerimi uyandım mutluydum. eski bir kapının kilidi paslanmış zorlasam biraz kırılacak tıp kı yeni bir aşk-a açılamayacak kadar hassas kalbim gibi... şarkısını söyledi. güzeldi. ama ağladı. elleri titredi. sonra baktı bana... seviyorum dedi ve gitti.. yine bir başlangıç gibi telşalarına sarılan insanlar sokaklar soğuk.. ışıklı evlerin karanlık ruhları.. kopuk, yitik anılar. bir başlangıç. zaman akıyor. ve susuyor tüm yürekler. aynalar kırıldı. yerlere saçıldı parçalar. ölüm geldi. aldı kalbimin yarısını. sonra dirildim. bir parçam yitik. sonra bir çığlık. karanlık bir kuyu. dibindeyim. çırpınıyorum. yaralarım artıyor. kanıyorum. çıplaklığım geliyor aklıma. sarılıyorum kendime. aynalar kırılıyor. cam parçaları değiyor bedenime. ve yine kanıyorum. kesiklerime bastırıyorum. bir çığlık , bir çığlık daha biri geliyor. "dayanamıyorum"diyorum. "peki" diyor. diğer yarımı da alıyor. ölüyorum... "Belkide sonsuz bir açlıktı aşk'ın adı. Ve o'nu doyurabilmek için hep kanamak gerekiyordu'' Mavi forum

Senden Ögrendİm

Gözlerinden öğrendim ben herşeyi Siyahın ne güzel renk olduğunu İlk görüşte aşkın ne olduğunu, Sevgiyi ve onun büyüklüğünü Ellerinden öğrendim ben dokunabilmeyi Bir dokunuşun nasıl iç yaktığını O anki dünyayı umursamazlığı Sanki o anın hiç bitmeyecekmişliğini Saçlarından öğrendim ben neşeyle savrulmayı Seni bağrıma basmanın mutluluğunu Kollarına atılıp hiç bırakmamacasına sarılmayı Teninin kokusunu unutmamayı Resimlerine bakıp avunmayı, Sana ancak dualarla ulaşmayı Sadece rüyalarda görüşmeyi öğrettin be Gülüm Sen bana acıyı, hüznü öğrettin Bir de bırakıp gitmeyi öğrendim senden Sessizce, ardına bakmadan kaçıp gitmeyi Çaresizlikten ağlamayı öğrendim be Gülüm Mutluluğu özlemeyi de öğrendim Ben de sana kaybetmeyi öğreteyim, Severken ayrılmayı, ayrılırken yıkılmayı Elvedanın anlamını öğretiyorum sana ben Elveda çiçeğim, Elveda Gülüm, Elveda... Mavi forum

Bana bir şiir yaz...

bana bir şiir yaz buram buram banu kokan... sadece maviyi kullanarak resmet beni her fırça izinde yüreğin kanasın... birde bensiz geçirdiğin dakikalar... hatıraların palet palet dağılsın gökyüzüne titreyen ellerinden akan gözyaşların gibi.... Mavi forum

İkİnİn Şİİrİ

bugün iki kez yağdı yağmur iki kez eskidim sanki iki ömrü kolkola yaşadım biri nergis bahçesi, diğeri mahşer yeri hep iki şömine yandı yüreğimde birinde ateşti diğerinde kül ve iki kez aşık oldum bundandır iki kez ölmüşlüğüm sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümü şimdi sömestrdeyim ilk iki kitabımdan sonra sıtmaya tutuldu coşkum daha depremlerdeyim ve iki kere iki kitabımda benim ya çok eder ya sıfır... Mavi forum

Korkmuyorum Senİ Sevmekten

Kaçmaya çalıştığın gerçek, Birgün karşına çıkacak. Ve işte o gün Kaçacak yerin olmayacak. Ben senin varlığını seviyorum, Yokluğunu seviyorum Sana ulaşamadığım dakikalarda. Seni duymayı Seni özlemeyi Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum. Hiç korkmuyorum seni sevmekten. Senin gülüşünü seviyorum. Her bana bakışında Gözlerinede okuduğum o duyguyu Gözlerindeki gözlerimi seviyorum. Gönlünü seviyorum Özünü seviyorum senin Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben sendeki o sıcaklığı Sana olan uzaklığı seviyorum. Yanaklarından akan göz yaşlarını En çok, dağınık olduğunda saçlarını Beni arayan ellerini seviyorum. Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen Ayrılığını seviyorum, En çok yalnız kaldığımda Beni bulan gönlünü seviyorum. Ben en çok senin bana olan Sevgini seviyorum. İçimden haykırmak geliyor. Dünyaya sığdıramadığım seni Kalbime sığdırmak geliyor. Ağlamak geliyor seni görmezsem Özlemek geçiyor içimden seni Sevmek geçiyor. İçimden sana doğru giden Bin bir türlü yol geçiyor. İçimden sen mutlu olacaksan Ölmek bile geçiyor gülüm. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben yalnızca seni seviyorum, Ne o muhteşem güzelliğin Ne kalbimdeki özelliğin Ne de sevdiğim için değil, Seni yalnızca sen olduğun için, Ruhun için Kalbin için Aklın ve sevgin için seviyorum seni. Ben seni en çok kendim için seviyorum Belki de ilk defa bencil oluşumu Sana borçlu olduğum için. Seni her şey için seviyorum. Ve sahip olmadığım Hiçbir şey için. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her dakika seninle olmayı seviyorum. Gözlerimi her açtığımda Aklıma gelişini seviyorum. Her gece uyumadan önce Seni sevdiğim aklıma gelince Sensiz uyumayı bile seviyorum Uyumadan önce seni düşününce. Ben seni en çok Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben seni bu şehirde olduğun için değil Benimle aynı toprağa ayak bastığın için Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum. Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum. Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni. Beş bin yaşındaki bu dünyada Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum. Ben seni benimle yaşadığın için Benden hiç gitmediğin için seviyorum Beni hiç terketmediğin için. Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında Kalbini seviyorum kapıları açıldığında Ve gözlerini seviyorum Her karşımda kapanıp açıldığında. Bana baktığında İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum, Her bana baktığında Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her kibrit çaktığımda Alevin içinde seni görmeyi seviyorum. Her sigara yaktığımda Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum. Her bana baktığında O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi Yalnızca sen olduğun için hayatımda Kendimi bile seviyorum Sen olunca aklımda. Kalbimi seviyorum seni seviyor diye Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye. Ruhumu seviyorum, senin ruhuna Bu kadar yakın diye. Varlığımı seviyorum, Sırf sana borçlu olduğum için Mutluluğumu seviyorum. Gülümsememi seviyorum seni düşününce Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben sana olan sevgimi yazan Kalemimi seviyorum. Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum. Sana olan sevgime benzettiğim Her sevgiyi seviyorum. Bana seni hatırlatan herşeyi Sana giden yolları seviyorum. O kadar çok seviyorum ki seni Seni kaybetmek korkusunu bile, İçinde yalnızca, sen olduğun için Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Seni seviyorum. SENİ SEVİYORUM ÇÜNKÜ BENLİGİM SANA AİT SEN ONU BURUŞTURUP ÇÖPEDE ATABİLİRSİN KALBİNE YAKIN YEREDE KOYABİLİRSİN KALBİNE YAKIN VE SICAK YERDE OLMAK İSTİYORUM Mavi forum

Gİtmek

Bugunlerde herkes gitmek istiyor.Küçük bir sahil kasabasına, bir başka ülkeye,dağlara, uzaklara... Hayatindan memnun olan yok. Kiminle konuşsam ayni sey... Her şeyi, herkesi bırakıp gitme isteği. Öyle ''yanına almak istediği üç şey'' falan yok. Bir kendisi. Bu yeter zaten. Her şeyi, herkesi götürdün demektir. Keske kendini birakıp gidebilse insan. Ama olmuyor. Hadi kendimize razıyız diyelim, öteki de olmuyor. ani her şeyi yüzüstü bırakmak göze alınamiyor. Böyle gidiyor işte. Bir yanimiz ''kalk gidelim'', öbür yanımız "otur'' diyor. ''Otur'' diyen kazanıyor. O yan kalabalık zira. Iş, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile, güvende olma duygusu.. En kötüsü alışkanlık. Alışkanlığın verdiği rahatlık, monotonluğun doğurdugu bıkkınlığı yeniyor. Kalıyoruz. Kuş olup uçmak isterken ağaç olup kök salıyoruz. Evlenmeler... Bir çocuk daha doğurmalar... Borçlara girmeler... Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor. Misal, ben... Kapidaki Rex'i bırakıp gidemiyorum. Değil bu sehirden gitmek, iki sokak öteye taşınamıyorum. Alıp götürsem gelmez ki... Bütün sokağın köpeği olduğunun farkında. Herkes onu, o herkesi seviyor. Hangi birimizle gitsin? ''Sırtında yumurta küfesi olmak'' diye bir deyim vardır; evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin. Kendi imalatımız küfeler. Ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada. Ölüm var zira. Ölüme inat tutunmak lazım. Inadına kök salmak lazım. Bari ufak kaçışlar yapabilsek. Var tabii yapanlar. Ama az. Sadece kaymak tabakası. Hepimiz kaçabilsek... Bütçe, zaman, keyif... Denk olsa. Gün içinde mesela... Küçücük gitmeler yapabilsek. Ne mümkün. Sabah 09.00, aksam 18.00. Sonra baska mecburiyetler. Sıkışıp kaldık. Sirf yeme, içme, barınmanın bedeli bu kadar ağır olmamalı. Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz. Bir ömür karşılığı bir ömür yani. Ne saçma. Bahar mıdır bizi bu hale getiren? Galiba. Ben her bahar áşık olmam ama her bahar gitmek isterim. Gittigim olmadı hiç. Ama olsun... Istemek de güzel CAN YÜCEL DARMADAGIN ETTİGİN YÜREGİMİ TOPLADIM , ARKAMA BİLE BAKMADAN SIRTLANDIM GİDİYORUM...!SADECE...AVUÇLARINA BİR DAMLA BIRAKTIM ODA GÖZLERİMDEN SANA BİR HEDİYE...^^İNSAFSIZLIGINI^^ANLA DİYE Mavi forum

Ateşe Bakan Adamın Dansı...

med-cezirlerin içinden bana gel dokun çiçek açsın gözlerin güz yağmurlarıyla ıslat yüreğini bir kuşun kanadına sar gamzelerini senin için bu kenti yakmazsam vur beni diktiğin çiçeklerin kokusu gurbet sahipsizliğin diğer adı ayrılık sen yoksan bu memleket yıkık bir taşın kaldırımda durduğunu bozgun bir ordu gibi durduğunu bitmiş bir sözün ardındaki derin gözleri bir sır gibi aklımda tuttuğumu cümle alem ayıplasın da şehirlerde senin için kırıldığımı bir ananın saçlarına dokunduğu gibi yavrusunun içimde top tüfek patladığını haydi bana bırak kara gözlerini ellerin ve saçların başkasının biliyorum ah anam, delilik gömleğim kendimi vurmamla bu kadar azap olmayacak bu şehirde bu kadar el olmak bir bebeğin kendi sesini yudumlamak saçlarını ülkemin toprağı gibi avuçlamak yetmedi unutmamamın bedeli ateşlerde dans eden bedenin çürüklerini saymaya gücüm yok tükendiğim belli, avazım kısık ateşe bakıyor danseden gölgem yansam alev alev bağrımın şiddetinden kor beni kızgınlığımı bağışla sana taşıyacak acılar bahşetmiştim yüreğinin en derin çukurunda garip bir kuşun kanadından kopardığım ak ak teleklerle yazılmış bir mektup dokumuştum silmiş yazdığım tüm yazıları zamanın gaddar silecekleri kala kala bir nokta al gerdanında bu ülkenin tüm masum çocukları gelsen de gem vursan duygularıma kurtarmayacak bu harlı ateşleri çırpındıkça batıyor dikenli teller yağmurlar yağdıkça seninleyim dolu yağdıkça güz ateşi bir kuşun kanadını yolacak rüzgarlar boy atacak çakırkeyf gecelerde kendimi salacağım yılanlı bahçelere türkülerin sesine sesimi katacağım eteklerin zil çalsa geçsen de günahından ateşlerde dans eden gölgeme bakacağım bir ölümle vurduğun denize saldın beni bir intihar coğrafyası ve yalınayak bir şiirle yor beni Mavi forum

Bİr İnsani Sevİyorsaniz Ona İlk Nasil AÇilirsiniz

eĞer Bİr İnsani Sevİyorsaniz Ona İlk Olaraka Nasil AÇilirsiniz.Özellİklede Bu Yakin Bİ ArkadaŞinizsa? Mavi forum

alıştım...

biliyor musun? alıştım artık yokluğuna, özlemiyorum da eskisi gibi... sensizlik yoldaş oldu bana öyle uzaklardasınki şimdi... içimden bi ses hep 'gelicek' diyor ama ben biliyorum dönmeyeceğini biliyorum herşeyin çoktan bittiğini ve senin sonsuza dek gittiğini... resmine bakıp ağlamıyorum artık, 'kıyamam' derdin ya bana, kıyamazsın beni ağlatmaya diye, ağlamıyorum artık... saçlarım upuzun şimdi, uzun dağınık halini severdin ya, sen görmesende artık hep öyle saçlarım... beni sevdiğin gibiyim ben, ne çare yoksun yanımda, ne çare ki asla yeri dolmayacak bir boşluksun sen içimde... ama dedim ya alıştım artık yokluğuna, özlemiyorum da eskisi gibi, sensizlik yoldaş oldu bana, öyle uzaklardasın ki şimdi.. Mavi forum

Masmavi bir ben...

mavi yağmurlar yağdıracağım sana ben yokken şimşeklerden onlar koruyacak seni masmavi bir ses duvarının arkasında kalacak bütün sesler bir tek yağmurun sesi olacak korkma sen yağmur güzeli, maviyi sevdiğini söyledin boğaza gideceğim, masmavi ya vapurlarda haykıracağım seni martılara söyleteceğim adını yüzün bir ay gibi parlarken gecenin ortasında, mavi sevdiğini söyledin tevekkeli ondandır masmavi gökyüzü bu akşam güneş o yüzden batamadı bir türlü o yüzden her şey masmavi bana, İstanbul sana sesleniyorum sana değil ona geliyorum gelmişken sana da uğrarım elbet. mavi sevdiğini söyledin masmavi düşünür oldum mavili kalıplara koydum seni ve bir mavi ışık oldun gözlerimde Ay'lı bir geceden kalan... korkma, mavi yağmurlar yağdıracağım gök gürültüsünün sesini unutturacağım sana yağmurun sesi benim sesim olacak masmavi bir ben olacağım sana... Mavi forum

Seni Seviyorum...

Sen özgürlüğünle gelensin. Seni özgürlüğünle seviyorum. Tüm dengeleri bozarak, Sessizliğe yazarak adın, Seni özgürce seviyorum. Güneşin sabahı unutması gibi, Baharın çiçeklere küsmesi gibi, Hep gülmek gibi, Zor geliyor gözlerimi ayırmak senden. Umurumda mı gülün asiliği, Leylağın kokusu, Krizantem’in anlamı, Sen papatyanın sadeliği gibisin. Seni hayatının rengiyle seviyorum Masumiyeti beynimden silip, Tüm suçlarımı kabullenerek; Karanlığa doğru sürükleniyorum. Sen varsın içinde. Kalbinin içindeki ışık Yüzüne vuruyor. Güzelliğin ondan belki. Ben görüyorum seni, Yanan bir yerler var Bir baksan karanlığa sende göreceksin. Anlıyorum ki; Mümkün değil sevdaya engel olmak. Her an gözlerimdeyken Ellerim yakınken sıcaklığına. Direnmeliyim Sevdama karşı mı? Sana karşı mı? Yanındayken sevdamla savaşıyorum Uzaktayken seninle Yenilgiyi kabullenmekte zor geliyor Yenmekte Kaçışın son çare olması korkutuyor beni Senle birlikte bir çok şeyden vazgeçmek Ama seveceksem seni Vazgeçeceklerim düşündürmemeli Seni vazgeçtiklerim arasından ayırt etmeliyim Seni senden vazgeçmeden sevmeliyim Seni düşünüyorum Seni düşünürken nehire atılan buz parçaları gibi Eriyor, Kayboluyorum. Vücudumda ki kanayan yaranın acısı gibi Buruklaştırarak kalbimi Kanatıp, Karartıp, Yine de düşünüyorum Engellesem de kendimi, düşünüyorum Sen benim kendime yasakladığım sevdamsın Sonu olmayan bir sevda bu Ben rüyada Sen gerçeklerde Yinede acıyorsa şu an kalbim Düşünüyorsam seni Var mı ötesi Bilmesen de Seni şimdi Şu an seviyorum Yarın ne olur kim bilir Ya özlemle birleşen sevda Yada ulaşılamayan bir aşkın Buruk kalıntıları. Var mı ötesi Yanımda olsan söylerim sana sevdamı Gözlerine bakmadan olmaz Acı çekmeye gücüm kalmasa da Tüm korkularımla Tüm cesaretimle Tüm bilinmezliklerle Biliyorum ki seni seviyorum. Mavi forum

gözyaşlarıyla dolu son mektup

Yine bugün seni düsünüp durdum, bir elimde kalem, diger elimdeyse bi kagit. Parmaklarim titriyordu nedensiz bir heyecandan. Yildizlara baktim, dalip gittim sensiz uzaklara, gözlerim dolu dolu gözlerini çizdim. Sonra yildizlar yok oldu, üzülmedim çünkü gözlerin bende sakliydi. Ardindan sabah oldu, günes bu diyarlari da selamladi, hiç uyumamisim, sadece çizdigim o gözlerine bakip, orda sakli kalmisim. Günes gibi orda batip, orda dogmusum. Adeta büyülemis o çimen bakan gözlerin beni. Baktikca gözlerine, daliyorum uzaklara, daldikcada hatirliyorum Askimizi hatirliyorum Hasretim… Bana uzak diyarlardan gönderdigin o kirmizi gülü ve ardindan Seni seviyorum deyisini hatirliyorum…agliyorum. Hiç unutmadim ki… Sonra, sonra bende sana seni çok sevdigimi söylemistim heyecanlanarak. Sana kalbimi verirken, ona iyi bakmani istemistim senden. O büyülü gözlerine bakarak, sana gönül sayfamdaki en güzel yerini vermistim. Seni oraya kilitleyip, anahtarini da ‘sevgi denizi’ diye adlandirdigimiz askimizin derinliklerine gömmüstüm. Ama sen, ah çimen gözlüm, sen anahtarsiz da ordan çikmayi basardin. Ne yazik ki sana verdigim o kalbimi, içinde degil, ellerinde tasimisin. Seni sevdikce o kalp sana agir gelmeye baslamis, sonunda da tasiyamayip, yere düsürdün ve bin parçaya bölündü kalbim. Kirdin kalbimi… Ben se, bana verdigin o çok degerli kirmizi gülü hala sakliyorum. Ve o gül hala solmadi biliyormsun. Bende seni o gül solana kadar sevecegim….askim… Mavi forum

*susarak*

Susarak Güneş altında söylenmedik söz yokmuş.. Bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi.. Ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz.. Bende söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde.. Hiç bir biçim kalmamiş dünyada denenmedik... Bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde.... Duyuyorsun değil mi suskunluğumu nasıl haykırıyor... Susarak sevgisini ilan eden çok var sevgilim ... Ama bir başka seven yok benim sustuğum biçimde .... Mavi forum

Zİl Çalmadan Önce...

Zil Çalmadan Önce “Seni arıyorum... Biliyorum; buralarda yoksun... Bulmam mümkün değil ama... Yine de arıyorum. Seni arıyorum... Seni, olman gereken yerde arıyorum. Bulamayacak olsam da... Olman gereken yerde! Sevdiğıim için...” Beklersin! Gelip gelmemesi bir tarafa... Beklenmeye değer olduğu için... Beklersin... Ve bu bekleyiş senin sevgiye karşı durduşun yerdir. Ve bu bekleyiş, beklediğinden çok seni anlatır... Yani, “sevgim olmasa, güzelliğin kaç para eder?” demişler ya... Aradıkların... Beklediklerin... Sevdiklerin... Aynadaki suretindir... “Uyku katillerin bile çeşmesi; Yorgan Allahına kadar sığınak.” Ve ama her seferinde uyanmak... Aynada suretinle karşılaşmak... Ulaşmak istediğin yerden önce, gittiğin yol ele verir seni... Hayat, kürsüsünün başında, bütün öğrencileri gören öğretmen gibi... Kopya çekmek; fanteziden ibaret... Bir rüzgâr eser, bütün karton kuleler devrilir... Bir kar fırtınası yıkar hayallerini... Geceyi ararsyn, sığınmak için... Ama gün, her gün doğar yeniden... Aradıklarınla, beklediklerinle, sevdiklerinle... Ve yürüdüğün yoldaki ayak izlerinle... Hikâyen yazılır, farkında olmasan da... Hikâyen bittiğinde... Değiştirmek için silgi, kalem... Ve bir nefes zaman... Bulamazsın! Mavi forum

Bu Günde Ölmedim Anne...

Yüreğimi bir kalkan bilip, sokaklara çıktım Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum Sıkıldım dertlendim dostlarımla buluştum Bugün de ölmedim anne. Kapalıydı kapılar, perdeler örtük Silah sesleri uzakta boğuk boğuk Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük Bugünde ölmedim anne. Üstüme bir silah doğruldu sandım Rüzgar beline dolandığımda bir dalın Korktum, güldüm, kendime kızdım Bugünde ölmedim anne. Bana böylesi garip duygular Bilmem niye gelir, nereye gider Döndüm işte Acı yüreğimden beynime sızar Bugünde ölmedim ANNE.... Ahmet ERHAN Mavi forum

Tut ki...

Tut ki geleceksin ayakların yalın çıplak olmalı taşlarına basmalısın bin yıllık toprakların kuşların ürkek sessizliğinde taşlar yerinden oynamamalı yağma yorgunu tarlaların incir ağacında kalmalı aklının yarısı sarı sıcak bir Ağustos ayazına dokunmalısın parmakların yanmalı uçlarından yangın yerinde düşlerin sallanmalı Tut ki geleceksin ayakların çimen yeşili olmalı menekşe esiri yorgun yazlarda çobanı olmalısın örselenmis dağların kurumuş otlar sarınca her yanını uluyacak köpekler sen ürkütmemelisin dolunayı dağ yarılıp denize varınca ellerin turkuaz bir yangına dokunmalı Tut ki seveceksin alevler çıkmalı gözlerinden değmelisin gelmelere bin yıl öteden gülerek bozkırın bir yerinde ıssızlığın demini yürürken başıboş yoluma çıkmalısın aniden hiç kimse bilmemeli susmaların kendine konuşmalar olduğunu varsa söyleyecek sözün yüreğinden olmalı bu şiiri çok sevdiğim için sizinle paylaşmak istedim kankakar Mavi forum

Bil ki...

Bil ki Apansiz uyanirsan gecenin bir yerinde Gözlerin uzun uzun karanliga dalarsa Bir sicaklik duyarsan üsüyen ellerinde Ve saatler gecikmis zamanlari çalarsa Bil ki seni düsünüyorum Bir vapur yanasirsa rihtimina bin,açil Örtün karanliklari masmavi denizlerde Ve dinle kalbimi bak nasil çarpiyor nasil O bütün özlemlerin koyulastigi yerde Bil ki seni bekliyorum Bir sabah gün dogarken aç perdelerini ,bak Sevinçle balkonuna konuyorsa martilar Kendini tadilmamis derin bir hazza birak Dökülsün dudagindan en mutlu sarkila r Bil ki seni istiyorum Gecelerden bir gece uyanirsan apansiz Uzaklarda elemli,garip bir kus öterse Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayanlız Bil ki seni çok seviyorum Mavi forum

Sen Gideli Hiç Gitmedin...

Mistik uykudan bu sabah beraber uyandık. Bana yardım ettin Beraber kahvaltı hazırladık. Kapıyı ve beraber açtık. Sokağa beraber çıktık. Kaldırımları beraber çjğnedik. Sahilde beraber gezindik. Denize girip beraber yüzdük. Kurulandık, güneşlendik ve kumlarla seviştik. Bir bankta oturduk. Martıları ve denizi seyrettik. Ben senin yanında, sen de benim. Ben sana aşık, sen de bana. Saat bilmem kaç oldu ama Hiç gitmek istemedin. Benim zaten niyetim yoktu. Benimle birlikteydin ve hiç gitmedin... Sonra akşam oldu. Sevdim, sevdin ve... Sen gideli Her geceyi böyle sabah ettik. Ne avuntu ne de aldanış bu Sen yanımdaydın. Bir ben gördüm seni. Sen gideli Seninle yaşadım her yalnızlığı... Mavi forum

Yazmalıydım...

Bu gece sana bir şiir yazmalıydım... Anlatmalıydım; Nasıl andırdığını masum kırçiçeklerini, Kelebeklere nasıl benzediğini, Yıldızlarla dalga geçercesine Nasıl da parladığını gözlerinin... Bu gece sana bir şiir yazmalıydım... Bahsetmeliydim; Melekleri kıskandıran gülüşlerinden, Rüzgarların okşamak için, Üzerinde gezindiği saçlarından, Ve yağmurların dokunmaktan Kaçındığı teninden... Bu gece sana bir şiir yazmalıydım... İtiraf etmeliydim, Seni çok sevdiğimi, Kıskandığımı soluduğun havadan, Sana yakın olabilmek için, Uzak kalabileceğimi herşeyden... Bu gece sana bir şiir yazmalıydım... Anlatmak için seni, Yırtıp atmalıydım sonra, Seni anlatmaya çalışmak, Sana hakarettir diyerek... (eğilsin önünde herşey) Mavi forum

Sunay AKIN şiirleri.....

edebiyat bölümünde verilmiş ama kusura bakmayın sonradan gördüm Aile Boyu Ezilmiş bir çocukluk benimkisi bir iskelenin vapurların yanaştığı yüzüne asılıdır üç tekerlekli bisikletimin lastikleri Annesiz büyüdüm çünkü yani serçeydim kar üstündeki ve arka bahçesinde kasabın beslediği kuzu Dudaklarımı,işte bu yüzden aile boyu bir şişeye değdirip içmeyi severim gazozu. Alacak yol kenarındaki yağmur mazğallarını kumbara sanıp harçlığımı atardım bu yüzden en çok denizden alacaklıyım. Ama Ölüm Özgürlük kitabının sayfaları arasına cellatların kurduğu darağacındaki ip yarım kalan sayfayı gösteriyor okumaya devam edecek nice insana Evlilik fotoğraflarının yırtılarak kırılan çerçevelerin sokağa atılan tahtalarıyla çakılıyor çocuk tabutları Hiçbir genç kız taşımıyor kolyesinde sevgilisinin fotoğrafını ama ölüm sayfaları oyulmuş bir aşk romanının içine gizliyor tabancasını... Antik Acılar Geçim parası için nice yaşlının eski İstanbul evlerinden getirdiği eşyalar üstüne kar koyulup satılıyor antik acılar çarşısında. Ayrılık İki rayı gibiyiz bir tren yolunun yakın olması neyi değiştirir son istasyonun. Beceriksiz Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim ne de iyileştirebildim bir yaramı ama karşıma çıkınca kızmadım hiç elma kurduna bendim çünkü bıçağı saplayan onun yurduna Şair diyorlar benim için bilmiyorum oysa her şiire konmalı mı uyak her yere nedense konamıyor tayyare hay dilimi arı türkçe soksun; uçak Kaptan olmak isterdim aynanın karşısında eski bir sinema yıldızı gibi ağlayan İstanbul hatlarında bir fırça hafifliğiyle gidip gelen vapurlara Eskimo bir şair dokunuyor omuzuma ve Kız Kulesi'ni göstererek bırak artık diyor üzülmeyi yedi tepeli bu şehirde şiir okunacak tek yer elbette denizin ortasındaki şu küçük buz dağı Terzi olsa da babam sökük dikmesini beceremem beni yalnızca sen anlarsın iğnenin deliğinden geçsin diye ipliklerin bir anlık ıslatıldığı dudaklara takılıp kalan annem. Bir Araya Eşit olmadığı söylenir insanların aynı boyda olmayan beş parmağı gibi bir elin oysa uzanır nice yorgun emekçinin dudağı su dolu avucuma elimin eşit olmayan beş parmağını getirince biraraya. Cephede Aslında ben daha güzel ölürdüm arka bahçede askercilik oynarken tahta tüfeğimle toprağa uzanır annemin sesiyle doğrulurdum hemen -Çabuk kalk üstün kirlenecek hınzır! Yerdeyim yine bak anneciğim n'olur kızma adımı çağır. Çekmece Büyüklerle ben yapamıyorum çocuklar da almıyor beni oyunlarına devlet dairesinde yangından kurtarılmayacak sıkışmış bir çekmece gibiyim açılamıyorum sana Kardeşiyle sokaklarda hep bir örnek giydirilen sen nasıl sevmezsin eşitliği yürürken düşen çoraplarını aynı hizaya getirmek için annen değil miydi önünde diz çöken Öpüşme sahnesinin tam ortasında içeri girdiğin yazlık sinemanın yer göstericisiyim yürüyorsun fenerimin ışığında yer: Kız Kulesi ve sonu ayrılıkla bitecek hüzünlü bir aşk filmini oynuyor beyaz duvarında Bir kez olsun çıkmazken ağzından seni sevdiğimi her gün söylememi yadırgama bil ki bu şehirde iskelenin verilmesini beklemeden atlarım vapurlara Son karesi gibi Red Kit'in batan güneþ e doğru sürerken atımı gitme kal demeni bekliyorum ama yalnızca rüzgar çekiştiriyor atkımı. Deniz Yaşlı bir devrimci düşürmez hiç ağzından özgürlük kelimesini ve yatmadan önce bir bardak su yerine denize bırakır takma dişlerini. Dudak Payı Çay bardağında Bırakılan dudak payı Kadar bile Uzak kalamam Gözlerine Yakın olsun isterim Ellerime ellerin Yanındaki beton binaya Yaslanması gibi Köhne bir evin Seni bir çivi Gibi çaktım Çünkü beynime Ve toplayıp Bütün kerpetenleri Attım denize. Garip Şiirden kovduğu uyağın dönüp dolaşıp sonunda mezar taşına konması ne garip: Orhan Veli 1914 - 1950 Giderken Bilerek mi yanina almadin giderken basinin yastikta biraktigi cukuru Guveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin dogrulugu kadar Beni senin gibi bir de annem terketmişti ki gobegimde durur onun yoklugundan bana kalan çukur. Hücüm Emri Kum taneciği kaçtı diye gözüne emir veren generalin iki dakika daha çok yaşadı insanları o şanslı kentin. Kağıt Gemi Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken görüyormuş dostlarım beni sürekli bir kaptanım çünkü kağıt gemilerden emekli Kılları uzadıkça ellerimin unuttum kağıtlardan nasıl gemi yapıldığını ki yaşlılığa uzanan birer iskeledir parmaklarım çözüldü uçlarından nice kağıt geminin palamarı Çocukluğumun tahta atını bozarak yaptığım iskeleye küçük bir kağıt gemi yanaşır mı dersiniz kazısam ellerimdeki bütün kılları ! ... Kayıp Dalga Kimim ben ve sakalından bir tek kılın müzelere giremeyeceğine ağlayan köse bir peygamberden nedir beni ayıran Hüzünlü bir çocuk yüzü müyüm merdiven altındaki boş rakı şişelerinin hareketliliğinden anlayan babasının eve gelip gittiğini Bir cüce miyim yoksa cenaze gününde annesinin tabutuna uzanamayışının ağırlığını hep omuzlarında taşıyan Küçük odaya çıkıyorum tavan arasındaki ve bir geminin dümeni gibi çevirerek istasyon düğmesini kayboluyorum bir zamanlar etrafında ailece toplandığımız radyo dalgaları arasında! .. Kedi Kırıkları Ortancasıyım üç kardeşin hiç tatmadığı için acırken ağabeyime kıskanç gözlerle bakarım iki insan sıcaklığı üstünden dünyaya gelen kardeşime Kutsal kitaplarda aramam boşuna bir işaret bilirim ki kuşların silah sesinden ürkmediği gün kopacak kıyamet Bilemezsiniz yüreğime neler olduğunu nasıl ki bir korsanın denize attığı rom şişesini limana demirleyen geminin çapasıyla kırdığından hiçkimsenin haberi olmuyorsa Birbirinin üstüne ters çevirerek içimdeki iskemleleri uzaklaşırım aranızdan çarşıda kaybolan bir çocuğun elinde soğuyan anne sıcaklığı hızıyla... Kırık Kibrit Her kapı eşiğinde çocuk mezarı diye takıldığınız 45 numara ayakkabılarımla içinde etleri çürüyen bir çocuk cesedi taşıdığımı nasıl da bildiniz Hiçbir bardakta dudak payı bırakmadınız bana bir kaşık sesini bile çok gördünüz şekersiz içerek çaylarınızı Bakarak yürüdüm oysa balkonlara göz göze gelebilmek için çamaşır ipinin arkasına astığı iç çamaşırlarının ıslaklığına sürünerek kanaryasını güneşe çıkaran bir kadınla Yanıma yaklaşıp kibrit istediğinizde ıssız bir adaya düşen yalnız adamın dumanı görülsün diye yaktığı ateşiydi sizlere uzattığım Ve siz her seferinizde sigaranızı yaktınız ama açıktan geçen gemiler gibi yanınıza beni almadan gittiniz! .. Kırmızı Sevgilim kızma sakın ve lütfen yanlış anlama kırmızı rujunu sürünce paramın yetmediği elma şekerleri geliyor aklıma. Miğfer Yağmur sinmiş toprağa usulca geceden su içiyor göçmen kuş ölü bir askerin ters dönmüş miğferinden Çok yaşamayı diliyor siperlerin içinde birbirlerine askerler hapşırık sesi beklemeden Korkulacak bir şey olmazdı gözlerinde belki ölmek onca silah sesinden kaçmasaydı kuş telaşlı ve ürkek. Naftalin Eksik olan bir yanı vardı aşkımızın bir filminde üç beş figüran dövüp ata binmemesi gibi cüneyt arkın'ın Haberin olsun vermedim eskiciye yırtık ayakkabılarımı nasıl ayrılırım ki onlardan kapınızın önünde az mı çıkarıp giymiştim Naftalinedim bende kalan yün kazağını söylemiş miydim size naftalin ki güvelere karşı kullandığı kimyasal silahıdır anıların. Ölü Asker Zeynep ve Derviş'e Nasıl da çok istemiştim savaşa gitmeden sevgilimle evlenmeyi ama nereden bilebilirdim ki silahın demirine çarpıp saklandığım yeri belli edeceğini parmağımdaki yüzüğün... Reçel Gülemedim ki hiç hasta yatağının başucunda haberi bu yüzden yoktur annemin sol yanağımdaki gamzeden Komodinin üstündeki ilaçların sayısı arttıkça kutularından yaptığım gökdelenin uzamasına sevinirdim Ve bilmezdim annemin yaşantısındaki renkliliğin yalnızca raflarda dizili kavonozların içindeki reçeller olduğunu. Şamandıra Hayirsiz ogluyum babamin hic buyumeyen hala Topkapi'ya dogru uzanir kimsecikler gormeden hinzir bir cocuk gibi kapisini calip kacarim Istanbul'un Hayirsiz ogluyum babamin ticareti sevmeyen para icin kosturulan yaris atlarinin terlerini bir akvaryumda toplar icinde denizati beslerim Hayirsiz ogluyum babamin yollarda dalgin yuruyen ama adliyenin coplugunde buldugu dolmakalemi cocuklarina getirmek icin ortasindan yapistiran temizlik iscisi kacmaz gozlerimden Hayirsiz ogluyum babamin bir parka dikilirse bir gun sairlerin heykelleri benim yerim bos kalsin ve payima hayirsiz ada aciklarina bir samandira birakin. Sana Yakın Bir dostun sıcaklığına öylesine yaslamak istiyorum ki başımı ya omuzunu uzat sevgilim ya da telleri kopuk bir kemanı Kanadının altına sığınacak bir kuş arayan eskimiş saçak gibiyim sensiz ya da bütün balinaların kıyıya vurup intihar ettiği bir deniz Bir hitit çanağıyım toprağa gömülü ve sen ilk kazısını yapan bir arkeolog ürkekliğiyle ellerinin arasına al beni Tek dileğimdir çünkü benim sana yakın bir sunay akın! Semaver Havalar ısınmaya başlayınca bu aşk da biter ben ki bırakırken bir anlık gülümsediniz diye paltonuzun sıcaklığıyla avunan vestiyer Göremezsiniz çocukluğumun siyah beyaz fotoğraflarında komşuların verdiği atık yünlerden annemin ördüğü kazağın renkliliğini Aralarında yürüdüm 1 mayısta masal kahramanlarının çok yoksulluk çekmişler adındaki pamuğu bile kullanmış prenses bir regl gününde Karıştırılsın semaver külüne yakılan bedenim üstüne devrilince beyaz geminin fanilası rakı kokan babamın da inanmıştım bir gün öleceğine Ellerin elçizgilerimden aşktan aşka geçen bir yaya terasa asılı çamaşırların arasında öpüştüğümde anladım ıslaktır aşk ve mahkumdur kurumaya. Sevmek Saçak altına sığınmış göçmen kuşun kar tanecikleri arasında düşen beyaz tüyünü de görebilmek İşte sevmek! Sözgelimi Sözgelimi bir cenaze törenine katılır gibi yürüyorum sokaklarda ve iğneyle tutturulmuş çocukluk fotoğrafım gülümsüyor ceketimin yakasında Son dileği asılacağı ipin üstünde yürümek olan bir cambazım sözgelimi cellatın düğümleyerek boynuma geçirdiği ip düşürüyor sonunda beni her gösteride alay ettiğim yaşamdan Bir mehteranım sözgelimi çalgılar arasında yürürken savaş alanına üç adımda bir geriye döner ve yaşlı gözlerle anarım sevgilimi... Şemsiye Tozlu bir şemsiye durur çatı katındaki odanın kuytu bir köşesinde kumaşındaki eski yağmurların hüzünlü kokusuyla anımsar mısın bilmem yağmurun bardaktan boşanırcasına yağdığı o günü hani şemsiyeyi iyice çekip başımıza dudaklarımla hesaplamıştım yüz ölçümünü nicedir sokağa çıkarmıyorum şemsiyeyi korkuyorum çünkü kapısı açık kafaesinden uçan bir kanarya gibi beni ikinci kez terk etmenden yanıt alamayacağımıbilsem bile yanına gidip sorarım hergün şemsiyeye altında elele nasıl görünürdük diye. Tik Tak Ne kadar aradıysam suyunda bulamadım tak'ları zaman denilen kuyunun yüzümde bu yüzden yalnızca tik'lerini taşırım çocukluğumun Yarısını tuttum çocuk doktoru olmamı isteyen anneme hasta yatağında verdiğim sözün doktor olamadım ama çocuk kaldım İki çocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine kendi başıma zor sığıyorum bugün büyüdükçe insan yalnız mı kalıyor ne ? Yalnızlık Şemsiye yapımcıları ıslanmaktan tek kişiyi koruyacak genişlikte kesince kumaşları yağmur değil yalnızlıktır yağan Daha da hüzünlendirir her gece kentin sokaklarını bekçinin nefesiyle düdüğün içinde dönen nohut taneciğinin yalnızlığı Ne çok sevinirim bilseniz bir yılan mezarıma girerde göğüs kafesimin kemikleri içinde kış uykusuna yatarsa. Yüreğim Yuregim Islaktir benim Kuytularda aglamaktan Ve hafif ucuktur rengi Kurusun Diye kac kez Gunese asilmaktan... Yüz Havlusu Çarmıha gerildiği yaşta İsa'nın avuçlarımdan tutan iki çocukla çiviliyim yaşama aşk bardağını çalkaladığım su olmak kırılacak eşya taşıyan bir kamyon gibi gidiyor Ağrıma Kendi kendime konuştuğum sanılıyor hep yanımdadır oysa giderken bıraktığın yüz havlun bozdun saklambaç oyununu ama bana gizlendiğim yerden çık demeyi unuttun Her gece yatmadan okuduğum bir kitap olmanı isterdim kırardım ışıkları söndürmeden yarım kalan sayfanın ucunu ki sen buna tenim kırışıyor yaşlanıyorum derdin Yokluğundan geri kalan çölde attığım her adımda gözlerimden dökülür hörgücümde taşıdığım sular sevgilisinin gölgesinden uzak çölde ağlayan deve ölür Hava kararırken usulca bir zenci olup kalıyorum Salacak kıyısında ve Kız Kulesi Ku Klux Klan gibi duruyor karşımda. Mavi forum

BEST OF CEYHUN YILMAZ >>> onlarca şiiri.... (MÜKEMMEL BİLE YETERSİZ YA!!!)

Ölüm Kaç sabahtır geceye uyanıyorum, Ne oldu güneşe? Aynalarda yokum. Dostlarım bir sıcak selamımı almaz oldu Dumanı tüten gözyaşlarıma dokunuyorum, elimi ısıtmıyor. Seni özlemek istedim oda olmadı ve sonra ağlayınca farkettim gözyaşlarım yanaklarımı ıslatmıyor yüreğimde bir ağrı, bir tek onu hissediyorum Hissedince anlıyorum, keşke veda edebilseyim sana Sımsıkı sarılıp güzel saçlarını koklayıp gitseydim Ölmüşüm ben bebeğim ölmüş Herkesin korktuğu gün bana bugünmüş. 1 Sokak aralarında kayboldu gençliğim Alanlar aldıklarını yerine koymadı Sensiz geçen iki gecem Sensizliğim kadar koymadı Kimleri yedi bu yürek Kimleri yedi de Bir sana doymadı... Adres arkamı döndüğümde yüzüme geç kaçarken tut beni yorma kendini beni tanımak için beni sorma sevgisiz sokağın sakinlerine bilmezler içine atılarak büyütülen kayıp aşıkların adreslerini Ayrılık Islak bir sokakta bulursun kendini Yüreğin taş, dudakların yok Yaşadığını zannedip yürümek istersin Ellerin titer, gözlerin dolar Yüreğinde ne varsa yaş olup akar gözlerinden Üşüdüğünü zannedersin; ölmektesindir Sıkı dur bebeğim buna AYRILIK derler..... Ağustos garip bir ağustos tadı damaklarımda hiç yaz gibi değil bu mevsim yaz ben gibi değil.. ya ağustoslar bozuldu.. ya da ağzımın tadı Anlamadın di mi? Al beni gidelim buradan Yada ben gideyim senden Gideyim, Gidiyorum diye üzülme Çekmem gözlerimi gecenden... Hatırlatırım sana kendimi, Anlamsız bir rüyanın son hecesinde... Yarın sabah olmasada Bir sabah kalkacaksın Her sabahtan erken, hiç gerek yokken Dudaklarındaki tebessüm güldürecek insanları Hep sevecekler seni Benim seni hep sevdiğim gibi... Anlamadın di mi? Gittim ama mutluluğu bıraktım kanına! .. Aşk bir tek senin görebileceğin bir yerden sana gülümsüyorum... onların duydukları kahkahalarım değil aşkı tarif gerekirse sana anlatayım aşk ne biliyor musun benim sana yaşadığım, senin durmadan üstüne bastığın... Aşkın Kaç Beden Uzun zamandır yoksun Yoksun lu sabahlara uyanıyorum Aynı Bildiğin gibi Yeni bi şey yok Eski bi şey de yok Sen gibi.......... Bir ben kaldım O da... Ben miyim değilmiyim belli değil artık Arta kalan ne ki? Daha ne kadar özleyebilirim seni Şimdi yalvarsam geçmişime Bir gün daha yaşamak istesem misket oynadığım sokakta İlkokuldaki yerli malı haftasına katılsam? Bana 3 beden küçük gelir çocukluğum Sende öyle sevgilim Boşluğunu dolduramaz kimse demiştim giderken Gelme......... Sana bol gelicek artık bu aşk! Ben Sana Yanarken Gözlerine bakarken umurumda değil mevsimler Gülüşün hep deniz kenarı bana Sen bir adım attığında göreceksin Elinde balonlarla bekleyen o adam benim Aldığım en derin nefessin sen Dudaklarının dudaklarımdaki işgali hala yüreğimde Nefes alıyorum ama hala bulamadım seni 'ben sana yanarken şimdi...sen kim bilir nerede üşüyorsun' Ben.. Sen... Öylece durmayı seviyorum ben.. Durup ardından bakmayı.. Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan.. yaprak seviyorum ben yaprak.. Kuru, yaş ayırmadan.. Sen ezmeyi seviyorsun, neye bastığına bakmadan.. Benim Gibi Yalnızca yağmur yağdığında seviyorum bu şehrin insanlarını.. Herkesin yüzü gözü ıslak, Başları eğik omuzlarının arasında.. Yağmur yağdığında... Herkes.. Benim hep olduğum gibi... Çaresizim Sevgim avuçlarımda uyandım yine bu sabah Bir baktım yoksun Sevgimi bırakmışsın öksüz Hemen aldım avuçlarıma Sen bıraktın, Ben koyacak yer bulamadım... Cam kenarına koysam güneş alır, İçerisi zaten nemli Başkasına göstermemeli Avuçlarımda sevgim ÇARESİZLİĞİ BİLİR MİSİN? BİLDİĞİNDEN DAHA ÇARESİZİM... Eski Karım Hala sen varmışsın gibi İki yastıkla yatıyorum.. Kimseye söyleme gidişini, ben söylemedim. Elimde senin siparişin olmayan torbalarla geliyorum eve.. Ağlaya ağlaya öpüyorum yattığın yastığı yorganı Sanki beni az önce yolcu etmişsin gibi çıkıyorum sokaklara.. Üst komşuya hava atarak, bi fiyaka bi görsen.. Ne garip bu insanlar! Bütün mahalle, hatta alttaki bakkal bile seni geçen kasım öldü sanıyor... Ne garip bu insanlar! Hala her sabah bana selam veriliyor.. Sanki yaşıyormuşum gibi.. Güneştin Bir sızı gibi geliyor uzaklardan sesin Fakat değil..nedense kalbim ağrıyor Yoldan gelip geçenler şaşkın İki yıldız alıyorum gökyüzünden ödünç..göğsüme tutuyorum utanarak Seni görüyorum bir an..görüyorum ve inanamıyorum Evet! görünce inanamadım.. Tabiki çok güzel olmalıydın fakat sadece bakışlarınla kalbimin ritmini değiştiremezdin Naptın..naptın! ! Öldürür gibi baktın Bir tatlı sevinçti gelişinin heyecanı.. YÜREĞİMDEYDİ.. Gökyüzünden süzüldü, bana doğru yaklaştı..beni seçmişti.. Dudaklarıma dokundu, dudaklarımı ıslattı... ama GİTTİ! ! Bir serseri YAĞMUR DAMLASIYDI! Bulutların arasından gördüm sapsarı saçlarını Baktığım her an kaygı duydum Sanki kaybolup gidecektin Her an kaybedişimin heyecanı yüreğimdeydi Hep kaybetmişitm, bugün de mi? Her dakika gözümün önünde olman için dua ettim Ama gitmedin..yüreğimdeki sevgiyi bitiremedin Benim de olmadın... Yaklaşmaya çalıştım... yandım.. GÜNEŞTİN! ! ! ! havalardan mıdır nedir? bahar havasına benzer bir şeyler var bugünlerde... bunun üstüne bir de ceyhun şiirleri okuyunca insan bir garip oluyor... aşık mı olduk nedir... Hemşire Gidiyorum artık gecenden Benden bahsetme gelen yıldızlara Gittiğimi bilmesinler Yokluğumla seni üzmesinler Soran olursa beni Kalbini göster İşaret parmağın dudaklarını kessin Herkes göğsünde uyuduğumu bilsin Hepsi Benim Her yağmur ağlatmazdı beni Gidişin olmasaydı... Bu kadar geçmezdim kendimden Çoluk çocuk bile tanır oldu kederimden... Gitmeseydin de hep ağlasaydım Adam demesinler bana sensiz Ve bil ki nerde güzel bir şiir duysan Artık hepsi benim... İLACI YOK Kİ YOKLUĞUNUN HÜKMÜ OLSUN Karanlık yolların hep ışıksız olduğunu söylemediler bana Bir gün biter sandım gönül yaşları, BİTMEDİ.. Yokluğunun bulutları içimde, GİTMEDİ! Her sabaha karşı ben durdum ben Beceremedim..tutamadım güneşleri Hep doğdu üstüme Dert kurdu derdime Titredi ellerim.. Üşüdüm..ısıtan yok İLACI YOK Kİ YOKLUĞUNUN HÜKMÜ OLSUN Boynumda asılı utancım, başımı kaldıramıyorum Söylemediler bana gülmenin ayıp olduğunu ben küçükken Söyleselerdi gülemezdim zaten Acıyla anladım, acıyla kurdum en sevdiğim cümleyi Silsen de kurumuyor bu göz yaşları YÜREĞİMİ KURUTMADIKÇA! ! ! İnsan ım nerede yanlızlık görsem ucundan alırım bir parça sahibine ağır gelmesin diye.. Kimseye Soramıyorum Seni kimseye soramıyorum seni! kirlenme diye hiç öpmedim ya... belki başkasını seversin diye, hiç söylemedim sana sevdiğimi. bilmiyorsun, boğazımda düğümsün! yutkunsam gideceksin, yutkunmasam... ölürüm...! Lal sevemedim pazar günlerini... ya okulu düşündüm ya da babamın şehir dışı kamyon şoförlüğünü hiç bir şey sevdiremedi pazarı bana bilsem bir pazar günü geleceksin ıslatacaksın dudaklarımı sevmez miydim canım pazarları tam özür dileyecektim sevmediğim tüm pazarlardan..gittin.... eski pazarlarımı bile özlettin! Mahçup adımın bazı kağıtlarda adının altına yazılması bile artık beni mutlu ediyorsa bu benim utancım değil Nasıl Giderim Gittiğine inanmak istemezki gözlerim Mademki gitmedin ne bu gözyaşları derse biri ne cevap veriririm Dudaklarımı ıslatan yağmur bir daha yağsa nasıl yalnız ıslanırım Giderken hiç düşünmedin mi? Sabah odama gelse güneş sensiz nasıl uyanırım Hep korktuğumuz ölüm hani ikimizi birden götürecekti Şimdi gelse tutsa kolumdan ben nasıl giderim...! ! ! Sensiz Yaşıyorum ya Sensiz yaşıyorum ya Yazıklar olsun bana Hiçbir muhabbette artık Adam denmesin adıma Sessizce Seviyorum Seni Sessizce seviyorum seni Söylesem de duymazsın zaten Senin gözlerin gibi bakıyorum sana Senin bana bakmadığın gibi Dokunmuyorum sana Zaten tutmak istesem de Yapamam kıyamam sana Dokunduğumda öleceksin biliyorum O yüzden seni hep Bir camın ardından seviyorum Siz Uyurken Birkaç tanımadık ses gelirse yüreğinizden, Belki tanırsınız beni... Hayatınızın beyaz-güzel sayfalarından, Koparılmış olabilir ismim... Haberinizin olmadığı çay bardaklarına sorun, Dudak izlerimden teşhis edebilirmisiniz beni. Sizi terk etmiş gibi görünsemde, Anlayacaksınız gidişimi ayak izlerimden. Siz uyurken ben! Öpüp gittim gözlerinizden! .. Taksici Ben ne kadar sevdiysem.. O kadar gittin... Gitmediğin zamanlarda bile, hep gidecekmiş gibi durdun yanımda... Her bakışında başka bir el sallama Tam sevmek isterken seni.. Taksi çağırdın.. Gitme deyişimi ne sen duydun, ne taksici.. YARIM Benim içim acımaz mı sanıyosun Ben giderken yarım sende kaldı bilmezmiyim Her karanlıkta aklımda sen Her şarkıda ağlayan ben Senden gittim diye vicdansız mı sanıyosun Her sabah uyandığımda hala ilk merhaba sana her sabah uyandığımda yanımda öksüz bi günaydın alınmadık belli sahibi öğlen uykusunda Yok uykumu uyuttum uykusuz yatıyorum ama sen herşeyden habersiz ne güzel uyuyorsundur kimbilir ne kadar güzeldir saçlarının yastığı öpüşü tabi, ne yastığın haberi var ne saçlarının ben uyumuyorum.. yastığımda yok saçlarında.. Yokluğun Yanımda Yokluğun yanımda İlacı yok ki yokluğunun hükmü olsun Gözlerimin ağrısı bir kadının çığlığı ..ve gecemi kimse anlamıyor artık Diğerlerine benzemiyor yokluğun Diğerlerine benzemiyor ayrılığın... Niye benzesin ki? Hepsinden çok sevilmedin mi? Mavi forum

Bir Masaldı Herşey Yaşamak Gibi...

hep bir masal gibi yaşadık seninle, gerçek olmayı hiç başaramadık ben Don Kişot oluyordum sen yel değirmenleri savaşıyorduk seninle kaybeden hep ben oluyordum. sonra sen Pinokyo oluyordun yalanlar söylüyordun bana burnun hiç uzamıyordu ama ben isimsiz şövalye sen ejderhaların koruduğu bir kalede tüm cesaretimle kurtarıyordum seni öpmeye hiç cesaret edemiyordum ama sen polyanna mutlu olacak birşeyler buluyordun illa ben hep karamsar imreniyordum sana dedim ya; hep bir masal gibi yaşadık seninle gerçek olmayı hiç başaramadık. sen kaf dağı kadar uzaktın bana ben zümrüd-ü anka masallar mutlu biterdi oysa mutlu son enaz senin kadar uzak bu sonu olmayan masala... Mavi forum

Üç Oda Vardı...

Üç oda vardı bir zamanlar, Kaçamak seviştiğimiz... Her sevişmek isteyişimizde gittiğimiz. Şimdi, Aşkımızın mezarı oldu oralar, O yanyana üç odalar. Ölüm sessizliği içinde Yeniden dolaşıyorum bir bir... Sanki her biri insafsız birer kabir. Yaşamak; Çekilmez bir ızdırap, Bir damla votka, bir bardak şarap... Yağıyor üzerime, Öldürücü anılar sağanak sağanak... Bu mu hayat? .. Hatırlar mısın, Üç oda vardı bir zamanlar, Kaçamak seviştiğimiz... Her sevişmek istediğimizde gittiğimiz. Şimdi, Aşkımızın mezarı oldu oralar, O yan yana üç odalar. Orada şimdi, Zamansız öldürdüğümüz Aşkımız yatar. Mavi forum

Çünkü Ben...

Seviyorum seni Ve bir başka özlüyorum Teninin hasret kokusunu. Çalındıkça kapım Yürek çırpıntılarında Buluyorum kalbimi. Özlüyorum seni. Ve bekliyorum seni, Tren yollarının Bittiği yerde. Bazen akıntılar içindeki Bir çiçekte, Bazen de özlem dolu Bir kentte Bekliyorum seni. Yine de seviyorum seni. Ne unutmak istiyorum Yüzündeki çocukluktan kalma ifadeyi, Ne de Köşe başlarındaki Sokak lambalarının Loş ışıklarında Bulmak istiyorum seni. Kimi zaman Beyazlar içinde Görüyorum seni. Uzun uzun Bana bakıp Sonra da aynadaki suretinle Terk edip gidiyorsun beni. Tıpkı bir sabah İşe giderken kaybettiğim Babam gibi Uğurluyorum seni. Sessiz ve ağlayarak İzliyorum Odamın pütürlü duvarlarındaki Solmuş resmini. Özlem duyuyorum Mutlu günlere ve Oyuncaksız geçen günlerime. Kimi zaman Mağaza vitrinlerindeki Boş o bomboş Elbiselerde hayal ediyorum seni. Sonra da Kalabalıklar içindeki Gölgelerden gölgemin Kimsesizliğini topluyorum. Terk ettiğim kimliklerim gibi Eski bir dost Kıvamında hatırlıyorum seni. Yarınım gibi Bekliyorum seni. Boğazın rüzgarlı dalgalarına Bırakıyorum Mahpus kalbimi. Uzunca el sallıyorum Giden gemilerin ardından. Martılarıysa Yalnızlığımdan selamlıyorum. Çünkü ben Sen gibi olan kentlerde Seviyorum seni. Çünkü ben seni Taze ekmek kokan Sokaklarında bekliyorum İstanbul’un. Çünkü ben Denizi andıran gözlerindeki Küçük dünya mı arıyorum. Bu naçar ve Derman bilmez kalbimle. Mavi forum

Layik DeĞİlİm

Boş yere kuşatma fethetme beni Oltana gelecek balık değilim Nafile abartma methetme beni Övgüne kanacak alık değilim Bir zaman aşk için çok kapı çaldım Hepsinden ağzımın payını aldım Her haltı yedinde bir benmi kaldım Ben yavan ekmeğe katık değilim Yuvamı kursaydım konduğum dalda Bir elim yağdaydı bir elim balda Kulağı kapıda gözleri yolda Görücü bekleyen kalık değilim Ne kadar gülsemde yüreğim buruk Kül olmuş ateşe neylesin körük Yelkenim yırtılmış küreğim kırık Keyf için kiralık kayık değilim Bir asi rüzgarki ruhumda esen Gönlümde salınıp gezemezsin sen Adımı aklına yazamazsın sen Ben küçük yerlere layık değilim... CEMAL SAFİ Mavi forum

Çıkmaz Sokak Sevişmeleri...

Yaklaş! Dokun! Uzat ellerini, Sarıl sarılabildiğince... Her kıvrımını hissetmek istiyorum bedeninin... Uzat ellerini, Havada kalmasın ellerim. Ve soyun! Unutma! Aşk; çırılçıplak kalmaktır bazen, Çıkmaz bir sokağın, tam ortasında. Acık benim gibi, Yada susa... Uzan yanıma, Tenimizde doyuşalım. Hissetmek istiyorum, Tuz ne kadar tuzlu, Ekşi ne kadar ekşi? Dudakburkan koyalım adını... Gel! Dağıt saçlarımı; ister yol.. Bir makas al, İstediğince kes sakalımı. Bağla elimi kolumu, Gariban bir karyolanın başucuna... Unutma! Aşk; tutuklanmaktır bazen, Çıkmaz bir sokağın, tam ortasında... İstediğin düğmeden başla çözmeye. Ağır ol! Biliyorsun, Çözdüğün kadar göreceksin beni... Öğren! Aşk; çıkar bir yol aramaktır bazen, Çıkmaz bir sokağın, tam ortasında. Getir yüzünü... Daya kulağını göğsüme. Dinle kalbimi. Duy! Ve yaklaş! Hırçın bir çekişle sendele, Abartılı ol, Darmadağın bırakılmış bir yatağın, tam ortasında... Korunmasız ol! Ben gibi... Neyi kimden gizliyorsun? Hissetmek, yaşamanın yarısıysa; Yarım adımla hislerini yaşa... Hissettiğin kadar çılgın, Hissetmediğin kadar masum ol... Kendini oyna. Unutma! Aşk; bir oyundur bazen, Çıkmaz bir sokağın, tam ortasında. Aç gözlerini! Gözlerime bak! Kaçırma ateşini... Umursama! Kalbini tenine taşı, Teninde hissetmeliyim tüm çırpınışlarını... Toprak gibi susuz, Yağmur kadar ıslak ol! Tut nefesini, Soluksuz bekle, Vazgeçişlerin olayım... Ve dokun! Uzat ellerini... Sarıl sarılabildiğince.. Uzat ellerini, Havada kalmasın ellerim... Ve giyin! Unutma! Aşk; üşümektir bazen, Çıkmaz bir sokağın, tam ortasında... Mavi forum

Yum gözünü uzat ellerini...

yum gözünü uzat ellerini al bir avuç billur sudan kana kana iç ferahla bir avuç daha al çek içine hisset çiseleyen yağmur’un kokusunu ıslat yüzünü saçlarını ıslat serinle kopar akasyanın ince bir dalını al tomurcukları eline savur rüzgara konarlar konfeti olarak başına günün birinde ver elini gir dünyama dağlarıma denizlerime ovalarıma tabiatı al kollarının arasına çiçekleri düşün menekşeleri, sümbülleri, begonyaları ceylanlarla koş nefesin yettiğince kartal ol şahin ol uç dilediğince yeter ki kaybolsun sıkıntıların akan suya kulak verin şırıl şırıl bak güneş ne sıcak ışıl ışıl gökyüzü dinle kuşları rüzgarı dinle istersen yağmur yağdırayım çisil çisil kar yağdırayım üşütmeyen lapa lapa haydi dal ormana gönlünce oyna durma pamuk prensesi yedi cüceleri ara ama gecikme sakın gecikme istemem kaybolmanı mısralarımın arasında uzat ellerini gel yanıma misafirim ol hasretteysen sıcacık dostluğa otur dertleşiriz şömine karşısında bak nelerim var gösterebileceğim önce akvaryum balıklarımı göstereyim sana yum gözlerini Mavi forum

Bak Kalbim Ellerinde...

Tüm kalbimle sevdim ben seni, Düşler adadım yarınlarına, Kavuşmalar ekledim gitmelerine, Masmavi bir gök düşledim aydınlığında, Karanlığını ise yıldızlarımla bezedim... Oysa; Bir kırık kilit şimdi yüreğimde, Anahtarını fi tarihinde yitirdiğim. Bilirim de söyleyemem ki, Önceden sevda dolu nakaratlarla vals yapan bu kalp Şu anda ölü toprağıyla can çekişmelerde Bende kalan yarısıyla sevmişti kalbim seni, Büyük dünyalar çizdi senli resimlerinde, Büyük adımlar attı gönlünün peşinde, Büyük hüzünleri sakladı en karanlığında, Küçük mutlulukları büyüttü en aydınlığında. Şimdi ise; Bir yarımı bende diğeri ise sende, Bir yarım eskilerde, Ne kaldı bak sonunda ellerimde, Koskoca bir "hiç" ancak kendime gizleyebildiğim, Yarım aşklar peşinde. Ne fark eder ki; parçalanmış bir kalbin kaçta kaçının payıma düştüğü... Mavi forum

Diyalektik Mutsuzluklar

bir uzak sabah denizidir gittiğin kapı ellerinde rüzgârın taşınmaz çamurları var köpürmüş soylarımı toplarken çürüyen yanlarımdan inan batmış şehirler gibi onarılmaz anılar gözlerinde unuttuğum o eski aciz miras almaya gelsem soluğumda dalgın yosun kokusu biliyorum artık hiçbir gemi beni taşımaz ve yeniden büyür içimde mağrur bir zakkum gibi terkedilmek korkusu susarsın bir silâhsızlanma akşamı susarsın dudaklarında ıslıklar kanar öpülmez dudakların ıslık yarası mavzerdir dokunmalarım kirvem bilirsin öpemem, öpersem tekmil bir aşiret tragedyası hüznünü ver bana yeter, gizli hüznünü kolları bağlı hüzün olsun dört yanım ırağına vurma beni kirvem, ağlarım, delirirsin sonra derler haklıdır sevdası geç olur ki artık onarmaz rakılar geç olur bir yaraya rakının dağılması sen denize sırtını dönen uykusuz dağlı gemiler nerde (ki çoğu hüviyetidir melankolinin) nerde aykırı mavzerler (onlara sığdıramazsın ki öfkelerini) barut esmeri tenine sevdalarımı sürdüğüm nasıl taşıdın bunca yıl delirmiş saçlarında o eski şark yelini biliyorum dokunsam parmaklarım kırılır dokunmasam eşkîya uykusuzluğu çetin silâhlar gibi Murathan MUNGAN Mavi forum

Hüzzam Sevda...

Sen baharı ertelenmiş boynu bükük karanfil Gücenmiş bir şarkısın sen yol ayrımında Sonuncu bahar olsaydın sonbahar değil Keşke böyle bitmeseydi bu hüzzam sevda Ansızın kapılar çarpar Duvardan bir resim düşer Merdivende bir an için titrenir sendelenir Dönsem dönsem mi denir Ağlamaklı bakışlardan sitemler yağar Çekip de gidenden fazla geride kalan tükenir O şiirler tek başına okunmuyor gel yalvarırım Ve o şarkı söylenmiyor sen olmayınca Dönüp de gelirsen diye herşeye rağmen huysuz bebek Anahtarın o paspasın altında hala Yine girdim bulutuna yalnızlığın sensizliğin Aç kurt gibi üzerime yine saldırır hüzün Karanlığın kollarında sayıklayan gece gibi Yine gizlenir ay,yine belirir güzel yüzün Dallarımı insafsızca Söküp kıran bu fırtına Sevdamıza çöken kışın çığ düşüren kar sesidir Eğer bir gün mezarda kırmızı bir gül açarsa Gözyaşlarım yaprağında çiy tanesidir Fatih KISAPARMAK Mavi forum

Seni Yazıyorum...

Seni yazıyorum; Ellerimde senden kalma sıcaklık, Kulaklarımda söylediklerin, Yüreğimde yokluğundan kalma bir sancı, Gözlerimde gidişinin hüznü var. Odamda yokluğunla savaşıyorum. Sessizlik işlemiş konuşkanlığıma. Derken bir cinayet bölüyor sessizliği, Durgun yüreğime kalemimi saplıyorum, Durgun yüreğim kanıyor damla damla. Her damlada daha fazla acıyor, Her damlada daha fazla susuyorum, Ve ben geceye savrulan her damlada seni yazıyorum. Seni yazıyorum; Serin bir Eylül akşamında, Seni tanıdığım akşamda ki gibi hava, Ama bu sefer kendi şehrimdeyim. Sokaklar avaz avaz bağırıyor karanlığa, Karanlık çoktan esir düşmüş, Adım başı yanan lambalara. Bir ben kaldım, Bir de karaya bürünmüş yüreğimdeki umutlar, Meydan okuyan şehrin ışıklarına. Ve o aynı ben, Kalemimi boğup fosfora, Seni yazıyorum yüreğimin karanlığına. Seni yazıyorum; Senli zamanlar geliyor aklıma: Gülmesi gözbebeklerinin, Anlığına başının omzuma düşmesi, Kollarıma emanet sıcaklığın, Dizlerimdeki ağırlığın, Dizlerindeki uyuklamalarım, Ve yaptığım çılgınlıklar… Ne karanlık getiriyor bunları aklıma, Ne de yalnızlık eseri gece esiri sessizlik. Tek suçlu sensizlik. Ben sensizliğinde seni anıyorum, Ve ne kadar bilmesen de Ben senden kalan sensizliğine seni yazıyorum. Seni yazıyorum; Yavaş yavaş geceye dönüyor gün. Korna seslerini çiğneyen birkaç martı duyuyorum, Balkon bakışı. Gün geceye dönüyor, Ben geceye. Geceye dönüyorum kâğıtsız kalemsiz. Yatarken yazmıyorum sanma, Sadece onlara ihtiyaç duymuyorum Çünkü ben uykumda Seni rüyalarıma yazıyorum. Mavi forum

Adı ne; olmadığın mevsimin?

Üşüdükçe, uzuyor gece... Sis çöküyor içime! .. Uzadıkça, üzüyor gece! .. Mevsimler, dökülüyor kurşun rengi ağaçlardan; kavruk sarı! Topraktan kök... Ve çeneden diş sökülür gibi koptu elin avucumdan; bir beyaz güvercin gibi oturuyorken parmaklarımın arasında! .. Böceklere terkedilmiş yuvalar gibi, şimdi bomboş avuçlarım... Korkuyorum; İçime bakmaktan! Sen olsaydın, ne koyardın yokluğunun adını? .. Üşüdükçe, uzuyor gece... Üzüyor üşüdükçe ve içimi sis bastıkça, hatırlıyorum; sen ve ben 'bir' olurduk... Bir 'bütün'lüktü bu birlik, çokluktu; yokluk değil... Az değildik bir iken; fazlaydık, ve yoğunduk... Çoğulduk, ve zengindik... Çoktuk bir'ken! Ya şimdi? .. Topluyorum, topluyorum, toplayıp duruyorum kendimi yalnızlığımla... Ben, bir... Ve bir de yalnızlığım, asla 'iki' etmiyor! .. Lokmamı kırsam bile paylaşmak için; avucumda kalıyor... Sözüm, dudağımda kalıyor ve gözüm; kucağında kapanıyor yine, yalnızlığımın! .. Toplanmaya çalışsam da olmuyor... Doksandokuz parçamın her biri bir köşede; boncuklarım saçılmış bir araya gelmiyor! .. Üşüyorum... Üşüyor gece... Üşüdükçe, uzuyor; uzadıkça üzüyor ve sis çöküyor içime! .. Mevsimler dökülüyor kurşun rengi ağaçlardan; kavruk sarı, ve savruk sarı bir yel esiyor içimde! .. Fırınlar tutuşmuyor çırasız, kaynamıyor tencereler ocaksız... Ben, üşüyorum; şöminede kül gibi... Bilerek, yokluğundan soğuk mevsim olmadığını! .. Adı var da her şeyin; ne deniyor olmadığın mevsime? .. Bilmiyorum... Yokluğundan daha soğuk bir mevsimi tanımadım ki... Bilmiyorum sensizlikten daha soğuk bir mevsim... Mavi forum