hep bir masal gibi yaşadık seninle, gerçek olmayı hiç başaramadık ben Don Kişot oluyordum sen yel değirmenleri savaşıyorduk seninle kaybeden hep ben oluyordum. sonra sen Pinokyo oluyordun yalanlar söylüyordun bana burnun hiç uzamıyordu ama ben isimsiz şövalye sen ejderhaların koruduğu bir kalede tüm cesaretimle kurtarıyordum seni öpmeye hiç cesaret edemiyordum ama sen polyanna mutlu olacak birşeyler buluyordun illa ben hep karamsar imreniyordum sana dedim ya; hep bir masal gibi yaşadık seninle gerçek olmayı hiç başaramadık. sen kaf dağı kadar uzaktın bana ben zümrüd-ü anka masallar mutlu biterdi oysa mutlu son enaz senin kadar uzak bu sonu olmayan masala...
Mavi forum |
0 yorum:
Yorum Gönder