Belkide sonsuz bir açlıktı AŞK'ın adı.

kimse sesini çıkarmıyor. herşey herkes aynı. birşeyler eksik biliyorum. küf kokan sokaklar kandırmak istiyor ruhumu. aşk'tan yana ne varsa korkuyorum. korkuyorum belkide aşkın taze renklerinden. korkuyorum belkide "sonsuz bir aşk lekesini yüreğim de taşımaktan..." uyandım, mutsuzdum. biri gelip "düşlerini ışıklarla boya" dedi. uyudum. gözümün önüne boyalarım geldi tualim dans etti ışıklarımla boyadım düşlerimi uyandım mutluydum. eski bir kapının kilidi paslanmış zorlasam biraz kırılacak tıp kı yeni bir aşk-a açılamayacak kadar hassas kalbim gibi... şarkısını söyledi. güzeldi. ama ağladı. elleri titredi. sonra baktı bana... seviyorum dedi ve gitti.. yine bir başlangıç gibi telşalarına sarılan insanlar sokaklar soğuk.. ışıklı evlerin karanlık ruhları.. kopuk, yitik anılar. bir başlangıç. zaman akıyor. ve susuyor tüm yürekler. aynalar kırıldı. yerlere saçıldı parçalar. ölüm geldi. aldı kalbimin yarısını. sonra dirildim. bir parçam yitik. sonra bir çığlık. karanlık bir kuyu. dibindeyim. çırpınıyorum. yaralarım artıyor. kanıyorum. çıplaklığım geliyor aklıma. sarılıyorum kendime. aynalar kırılıyor. cam parçaları değiyor bedenime. ve yine kanıyorum. kesiklerime bastırıyorum. bir çığlık , bir çığlık daha biri geliyor. "dayanamıyorum"diyorum. "peki" diyor. diğer yarımı da alıyor. ölüyorum... "Belkide sonsuz bir açlıktı aşk'ın adı. Ve o'nu doyurabilmek için hep kanamak gerekiyordu'' Mavi forum