son defa yazıyorum sana resimlerine son defa dokunuyorum birazdan tutuşturacağım ucunu anıların son defa yazacağım sana halini küllenmiş hatıraların ama önce bir şeyler anlatmalıyım anlayabilirsen ama önce bir şeyler söylemeliyim dinleyebilirsen bu son nameden sonra yakmalıyım her şeyi bekleyebilirsen daha imzası bile eskimemiş henüz gözyaşları kurumamış içinde çentik çentik solmuş gül kurusu bulunan zarfları mı açayım önce? yada tercümanlık mı yapayım beraber çektirdiğimiz yüzlerce resim karesine? anlatmaya neresinden başlayayım bu sevdanın? bu aşkın hangi sırrını dökeyim ortaya? yoksa yalanlarını mı yazayım satır satır alt alta? son defa yazıyorum sana yıktığın hayallerimin enkazında son defa yazıyorum sana yaktığın yüreğimin kor alevlerinde ve son defa yazıyorum sana sensiz ömrümün bu son karesinde vakit şimdi sensizliği gösteriyor göğsümün kafesine sığmayan yüreğim yorgun bedenimi taşıyamayan dizlerim sana son defa yazan ellerim titriyor alnımın ortasına mıhladığın bu kör kurşun misali ayrılığı kalbimin sol tarafına sapladığın bir gölgesi bile olmayan bu yalnızlığı son defa yazıyorum sana bir türlü anlatamadığım beni ne kadar yazsam da sana yine de anlatamayacağım sevgimi son defa yazıyorum sana son defa yazıyorum sana dalgaların hışırtısı rüzigar ıslığıyla son defa yazıyorum sana kuşların sesi sabah ezanıyla her şeyi bir kenarda bırakıp sigaramı avcuma elimi göğsüme bastırıp duvarda ki gülen resmine bakıp öyle içten öyle samimi öyle yürekten öyle ümitli sana son defa yazıyorum seni seviyorum son defa yazıyorum sana aklımda seni ilk öptüğümün heyecanı yüzümde dalga dalga saçlarını bedenimde gül dikeni gibi iz bırakan tırnaklarını sana son defa yazıyorum güneş doğmayabilir belki gözlerime bu kara kaşım bu kara gözüm bu hüzünlü yüzüm çekip gider senin gibi dönüşü olmayan meçhule sana son defa yazıyorum hayatın acıtan yanlarımı sarıp seninle zehirde olsan seni çekip içime ateş olsan da dokunup son defa tenine bu ağlayan adamdan sana; ne zerre kadar nefret nede en küçük bir dargınlık bırakmadan geriye seni sevdiğimi son defa yazıyorum vazgeçip hatıraları yakmaktan vazgeçip daha fazla kendimi kanatmaktan vazgeçip yüreğimi susturmaktan sana son defa yazıyorum seni bu gün dünden daha çok seviyorum bu bitmek tükenmek bilmeyen bekleyişi yüreğime dağ olan bu sonsuz özleyişi sana son defa yazıyorum son defa gururuna karşı bu yorgun direnişi sana son defa yazıyorum çarmıha gerip imkansızlıkları sana son defa yazıyorum inadına sevip o esrarlı bakışları sana son defa yazıyorum anlamayacağını biliyorum gelmeyeceğini biliyorum dönmeyeceğini de ama bir şey daha biliyorum sana son defa yazıyorum seni seviyorum sana son defa yazıyorum komaya soktuğumuz bu aşka yeniden hayat vermek hücrelerinde yine sevgi dolaşması için zamanı merhem yapıp geçmişin yaralarına hangi nefesle hangi sevgiyle hangi bedenle geleceksen gel artık diyorum sana son defa yazıyorum bıraktığın birkaç hatıraya belki ağlamaklı son defa dokunacağım ve alıp başımı artık buradan ağırca yol alacağım ya seninle yada sensiz ümitsiz gayesiz belki hiçbir şeysiz belki de umurunda olmadığımı bile bile ben bu aşkı mahşere kadar yaşatacağım sana son defa yazıyorum sen bu içli satırları okuduğunda ben seni burada ya da orada hep bekliyor olacağım sana son defa yazıyorum bu sefer duy beni
Mavi forum |
0 yorum:
Yorum Gönder