Insan!...

INSAN... Insan birseyler umar, Birseyler bekler dost dedigi Adamdan Sevgi umar, saygi umar illaki Vefa umar Yoksa ne farki kalir harabeti adamdan Insan birseylere siginir Guneste golgeye Karanlikta isiga... Inancla duaya... Bazen anneye babaya siginir Ozlem hic bitmez Sicak huzur dolu bir yuvaya Insan birseylere kirilir Esitylikte yok sayilmaya Kardeslikte unutulmaya Emekte inkara Sevgide Ziyana kirilir Atar yuregine Biter danlaya damlaya Insan birseylere vurulur Kastaki hilale, gozdeki melale... Ozdeki Gulale... Canana vurukur, hanana vurur illaki O'na vurulur Yanar cira gibi.. Sonduremez bu yangini hicbir selale... Insan birgun olur durulur Gozunde fer kalmaz Gonlunde yer Ne kadar azgin akarsa aksin Mutlaka durulur Elinde imkan Kolunda guc Yapacagi sey kalmaz.....