Ben Senin Beni Sevebilme Ihtimalini Sevdim

Ben Senin Beni Sevebilme Ihtimalini Sevdim Soguk ve sehirler arasi otobuslerde vazgectim cocuk olmaktan Ve beslenme cantamda otlu peynir kokusuydu babam Ben seninle bir gun Veysel Karani de haslama yeme ihtimalini sevdim Ilkokulun silgi kokan tebesir lekeli yillarinda Ankara da karbonmonoksit sonbaharlar yasanirdi o zaman Ozlemeye basladim herkesi Ve bu hasret oyle uzun surdu ki Adam gibi hasretleri ozlemeye basladim sonra Bizim Kemalettin Tugcu larimiz vardi Birde camlarin buhusuna yazi yazma imkani Yumurta kokan arkadaslarla paylasilan kahverengi siralarda solculuk oynamaya basladik Ben doktor oluyordum, sen hemsire Geri kalanlar kontrgerilla Kirmizi boyalarla umut ikliminde harfler yaziliyordu puturlu duvarlara Ve Turk Dil Kurumuna inat bir Turkceyle Abilerimizden ogrendik S harfinden orak cekic figurleri turetmeyi Ankara ya usul usul karbonmonoksit yagiyordu Ve kapali mekanlarda sevismeyi oneriyordu haber bultenleri Oysa Ankara da hic sevismedim ben Disiplin kurulunda tartisilan askim olmadi benim Sinifca gidilen pikniklerde kicimiza batan platonik dikenleri saymazsak Ankara ya usul usul kursun yagiyordu Ve belli bir saatten sonra sokaga cikmamayi oneriyordu haber bultenleri Oyse hic kursun yaram olmadi benim Ve hic bir mahkeme tutanaginda gecmedi adim Catismalarin ortasinda sevimli bir cocuk yuzuydum sadece Sana siirler biriktiriyordum fen bilgisi defterinde Ama sen yoktun Ben seni beni sevebilme ihtimalini seviyordum Sunni teneffus saatlerinde Okul servisi sen hep zamansiz,amansizca Bir lojman griligine goturuyordu Ben senin benimle Tunali Hilmi Caddesine gelebilme ihtimalini seviyordum Ben senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum Yaz sicagi topragi cekiyordu tenimin catlamaya hazir gevrekligini Sonra otobus oluyordun Kirik yarik yollarin care bilmez surgunu Ne yana baksam dag ve deniz saniyordum Mus ovasinin yalanci maviligini Otobus oluyordun bir sure Yanimizdan gecen kara trenlerle yarisiyordun Yanagim otobus caminin garantisinde Otobus oluyordun bir ulkeden bir ic ulkeye Cocukluguma yaklastikca buyuyordun Zap suyunun sesini basina koyuyordum sarkilarimin listesinin Korkuyordum Sonra iniyordum otobusten Carsidan bizim eve giden Omrumun en uzun Omrumun en kisa Omrumun en cocuk Omrumun en ihtiyar yolunu kosuyordum Cunku sonunda annem oluyordun Babam kokuyordum sonunda Soguk ve sehirler arasi otobuslerde vaz gectim cocuk olmaktan Ve beslenme cantamda otlu peynir kokusuydu babam Ben seninle bir gun Vandaki bir kahvalti salonunda Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanlarin bildigi bir yol ustu lokantasinda Ben seninle Agri daginin mistik ve demli bir cay kivaminda bakan Dogu Beyazit in herhangi bir toprak daminda Ben senin herhangi bir insan elinin terli cografyasinda olma ihtimalini sevdim BEN SENIN BENI SEVEBILME IHTIMALINI SEVDIM tarakci46... (Y.Erdogan)