17 Nisan 2007 Salı

sen gidince...

Yine gunes dogdu, yeni bir gun daha..ve bu sensiz gecirdigim ikinci gece; soguk, buz gibi bir gece..gecenin sessiz cigligi sabahin yalnizliginda sefkat ararken; ben, uykusuzlugun tam ortasinda, kanlanmis gozlerimle, kapidan iceri giren hayalinde tebessumun golgesini aradim..

O simsiyah eteginin uclari, yuregimden kopan parcalari suruklerken - bu kadar mi duyarsiz, bu kadar mi maziden bihaber olur insan- senin koskoca hayalinde bir kucuk yer edinememisim.Sanki yoktum ben, sanki hicbirsey yasanmamis ve sanki gozlerimden dokulen o kan karismis gozyaslarim hic ama hic yuregine akmamis...

Allah`im, buralar ne kadar da soguk bugun; su agacin yapraklari neden erkenden dokulmus?En son seninle gelmistik buralara; simdiyse yalniz…Yoksa bu agaclarin kaslari catik bakisi ondan mi; su gozleri bugulu guvercin sana mi hislenmis ve geldigimden beri yuzumu doven su ruzgar sana mi adamis kendini?Ne olur bakmayin bana oyle, ne olur cevirmeyin yuzunuzu, bilin ki ben de sizin kadar icli, sizin kadar kederliyim bugun.

01.12.06

0 yorum: