Her an cikip gelecekmissin gib..
Oysa ne cok insallahimiz vardi,ne cok aminimiz gelecege.
Simdi sana dair oysalarim ve keskelerim kaldi sadece..
En sevdigin siirde ki misran korkum oldu...
'Baska hatiralara tasinacaktin artik.'
Ben yine korkularimla yuzlesiyordum,
sen belki ilk-son kez sevdigin siire ozne oluyordun.
Ne kotu...
Hic bir ayrilik masalina benzemiyor bizimkisi.
Ne ihanet, ne...
Ne fark eder ki diyorum; ayrilik iste.
Her an ben buradayim diyecekmissin gibi...
Dondugum her kose kalp carpintisi oluyor;
bakislarimin cehrende parcalanmasi umuduyla,
yahut bir baska prensin masalinda rastlamak korkusuyla.
Sana cikan yollarim tesbih tanesi gibi dagiliyor
ve ben...
Her adimda bir dua bir korku bir umut cekiyorum.
Her adimda yuregimi teselli ediyorum..
Sokak ise..;
ardimdan sinsi bir tebessumle meczup yaftasini takiyor.
Oysa tas parcasi degil mi.. Ha sokak - ha yurek.
Hic kimse bilmiyor beni...
Ben deli degilim..
evet korku ve umutla yuruyorum sensizligimde ama degilim..
Ben sadece;
Panik, atak ve caresizim...
Her an sesini duyacakmisim gibi...
Burnum kokuna asili kaliyor.
Goz kapaklarim bir korkuyor, bir umut oluyor koku.
Nefesim umuduna kacmis bekliyorum.
- Hahh! simdi dokunacak yuregi...
Her kadin sen kokarmis anliyorum,
ben sen bilmisim kadini..
Yoruldum galiba ben olmaktan, yarim kalmaktan..
Ey sen..!
Duyargalari korelmis felcli bir ruhtan selam aldin.
Madem adi ayrilik,
madem eksik savasacagim..
Mademler de bana guc vermiyor artik.
Mademim de senmissin...
Ya simdi..?
Oysalarimin ve keskelerimin kadinisin..! |
0 yorum:
Yorum Gönder