Ben Sokak Cocuguyum

su dort direkli koPage Rankunun altinda acmisim gozlerimi sahipsiz ruzgar sarmis kundagimi yagmurla beslenmisim adimi insanlar koymus benden habersiz benimsemisim serseri derler, hirsiz derler .... derler, anlamam da alinmam da hic fiyakali dolasmadim sokaklarda marka satmadim gokyuzu yorganim oldu hep dirsegim yastik aliskinim; kara, yagmura, soguga usumem sicak dokunur bana ozlemem, hic tanimadigim hisleri istemem varligini bilmedigim seyleri kiskanmam hic kimseyi ozenmem halbuki bilmez kimse kendilerinden sansli oldugumu daha ozgur ve daha zengin su deniz herkesten cok benimdir arkasindaki orman da butun sokaklar benimdir herkesten cok her simitci biraz bana calisir aslinda her cocuktan daha cocugum canim hic sikilmaz buralarda en sevdigim oyundur kose kapmaca yalniz da degilimdir yuzlerce kardesim var benim gibi, bana benzer kimse ayirt edemez bizi birbirimizden geceleri toplanmaya baslariz el ayak cekildikten sonra konusuruz, guleriz, dertlesiriz biraz farkli olsa da herkes kadar biz de umut besleriz hayallerimiz de vardir ayin dolastigi yerlerde herkes kadar okumuslugum da vardir her tip insandan bir harf ogrendim insanlari en iyi ben tanirim okuldan, ogretmenden anlamam ama bu sokaklarin mektebini bitirdim bana lazim olani ogrendim herkes kadar insanim da galiba herkes kadar ben de bazen aglarim kafam da var, kalbim de severim de, dusunurum de yalniz ben sokak cocuguyum sokaklarda yasamak tek sucum bir gun ben de gidecegim buralardan herkes gibi yalniz biraz sessizce kimseler anlamadan cenazem omuzlar uzerinde gitmeyecek belki belediye kaldiracak gurultusuzce aglayanlar olmayacak basucumda bir hayirsever ugramazsa gecerken mezarim da corak kalacak sonunda benim gibi icimizden kimin gittigi fark edilmeden biri alacaktir yerimi vakit gecmeden evet, ben sokak cocuguyum bu sokaklarda ne ilk ne de sonuncuyum