Bir Gun

Bir gunun aksamustuydu beni birakip gittigin gun batiminda saganak sekilde yagan yagmurun sesi beni rahatlatirken senin soylediklerinde kulaklarimda yankilaniyordu... Herkes yagmurun keyfini surerken sen beni terk etmistin ne caresiz ne yalniz kalmistim degil mi?? Oysa ne cok sevmisim seni, kendimi yalan sozlerle avuturken nasilda asik olmusum sana... Simdi yoksun yanimda, unuttun belki beni bugun ayriligimizin ilk gunu ama sen ne kadar da cabuk sildin beni ben yine boynu bukuk kaldim, artik yalan sozler avutmuyor beni, inandiramiyorum kendimi her gunun aksamustu, her gunesin battigi vakit tekrar yasiyorum seni... Yalnizligin bu kadar zor oldugunu hic tahmin edememistim... Terk edilmenin mi yoksa yalniz kalmanin mi acisi vardi icimde?? Simdi kim dinleyecek beni? Kim tutacak ellerimden?? Hayata nasil tekrar tutunacagim?? Simdi dusunuyorum da ben seni bu kadar cok dusunurken sen beni hatirliyor musun hic?? Sen benim beynimi bu kadar mesgul ederken ben senin aklina Geliyor muyum? Eger ki bir gun, bir an aklina gelirsem sana soylediklerimi hatirla... 'Ben senin yalnizligini paylasmak istiyorum, yaslanmak istediginde bi omuz olabilmek, sicak bir el uzatabilmek istiyorum...' Sonra istersen sil beni aklindan ama sicak bir ele hasret kaldiginda, her yagmurlu gunde, kendini caresiz hissettigin her anda hatirla beni hatirla ve dusun ben kaybettigim sen icinde bu kadar cok sey kazanmisken sende kaybettigin su koca aska yan.! Ama her seye ragmen mutlu ol ve kimsenin seni uzmesine izin verme eger ki gittigin yolda bir gun tek kalirsan arkani don ve bak iste orada ben varim...