Bir bosluga yuvarlanmakta gonlum,
Uzatsam elimi tutacak dalim yok!
Caglayan oldu tasar iki gozum.
Teselli eden, gozyasimi silen yok!
Bas egmez daglara es gorulurken,
Sonsuz umman kadar enginken,
Gunes misali etrafa isik sacarken,
Sirdasim geceler, tek mum yakan yok!
Yalanci bir tebessum belirir yuzumde,
Oysaki kazanlar kaynar virane gonlumde.
Cok buhranlar gordum kisa omrumde,
Sevda kadar eza veren illet yok!... |
0 yorum:
Yorum Gönder