Seslenis__ugur Mumcu

SESLENIS... Dag gibi karayagiz birer delikanliydik. Babamiz,sirtinda yuk tasiyarak getirdi Asimizi,ekmegimizi. Arabalar siril siril isiklariyla caddelerden gecreken, Bizler bir mumun isiginda bitirdik kitaplarimizi. Kendimiz gibi yasayan binlerce yoksulun yuregini Yuregimizde yasayarak katildik o buyuk kavgaya. Ecelsiz Oldurulduk. Dovulduk,vurulduk,asildik. Vurulduk Ey halkim,unutma bizi… Yoksullugun bukemedigi bileklerimize Celik kelepceler takildi. Iskence hucrelerinde sabahladik kac kez Isteseydik, Diplomalarimizi, mor binlikler getiren Birer senet gibi kullanirdik. Mimardik,muhendistik, doktorduk,avukattik. Yazlik kislik katlarimiz ,arabalarimiz olurdu. Yuregimiz,isciyle birlikte atti, Koyluyle birlikte atti. Yasamimizin en guzel yillarini, Birer taze cicek gibi verdik topluma. Bizleri yok etmek istediler hep. Oldurulduk Ey halkim,unutma bizi… Fidan gibi genc kizlardik, Hayat sakirdayan bir selale gibi Yirmi yasinda,yirmi bir yasinda,yirmi iki yasinda, Iskencecilerin acimasiz ellerine terk edildik. Direndik kucuk yuregimizle Direndik genc kizlik gururumuzla. Tukurulesi suratlarina karsi bahar cicekleri gibi, Taptaze inanclarimizi firlattik bos birer eldiven gibi. Utanmadilar insanliklarindan, Utanmadilar Erkekliklerinden. Hucrelere atildik ey halkim,unutma bizi… Olumcul hastaydik. Bagirsaklarimiz dugumlenmisti. Hipokrat yemini etmis doktor kimlikli iskencelerin Elinde oldurulduk acimaksizin. Gelinliklerimizin utusu bozulmamisti daha. Cezaevlerine kilitlenmis kocalarimizin Taptaze duygularina Birer mezar tasi gibi savrulduk. Vicdan sustu. Hukuk sustu. Insanlik sustu. Goz gore gore oldurulduk ey halkim, Unutma bizi… Kanserdik, olum Hergun bir sinsi yilan gibi dolasiyordu derilerimizde. Uydurma davalarla kapattilar hucrelere. Hastaydik. Yurtdisina gitseydik kurtulurduk belki. Bir bucuk yasindaki kizlarimizi oksuz birakmazdik. Once, kolumuzu omuz basindan keserek Firlattik attik onlerine. Sonra da, otuziki yasinda Birakip gittik bu dunyayi, ecelsiz. Oldurulduk ey halkim, unutma bizi… Giresun’daki yoksul koyluler, sizin icin olduk. Ege’deki tutun iscileri, sizin icin olduk. Dogudaki topraksiz koyluler sizin icin olduk. Istanbul’daki, Ankara’daki isciler, sizin icin olduk. Adana’da , param parca elleriyle, Ak pamuk toplayan isciler, sizin icin olduk. Vurulduk, asildik,oldurulduk ey halkim, Unutma bizi… Bagimsizlik Mustafa Kemal’den armagandi bize. Emperyalizmin ahtapot kollarina Teslim edilen ulkemizin bagimsizligi icin Kan doktuk sokaklara. Mezar taslarina basa basa,devleti yonetenler Gizli emellerle, baslarimizi ezmek, Kanlarimizi emmek istediler. Amerikan usleri kaldirilsin dedik, Sokak ortasinda sorgusuz sualsiz vurdular. Yirmiiki yaslarindaydik olduruldugumuzde Ey halkim,unutma bizi… Henuz cocuklugumuz bile yasamamistik. Bir kadin eline degmemisti ellerimiz. Bir sevgiliden mektup bile alamastik daha. Bir gece sabaha karsi,pranga vurulmus ellerimiz Ve ayaklarimizla cikarildik idam sehpalarina. Herkes taniktir ki korkmadik. Icimiz titremedi hic. Mezar topragi gibi taptaze, Mezar tasi gibi dimdik boynumuzu Uzattik yagli kementlere. Asildik ey halkim,unutma bizi… Bizi oldurenler bizi asanlar, Bizi sokak ortasinda vuranlar, Agabeyimiz,babamiz yaslarindaydilar. Ya bu duzeninin kirli carklarina ortak olmuslardi Ya da susmuslardi butun olan bitenlere. Ofkelerini bir gun bile, Karsisindakilere bagirmamis insanlarin Gozleri onunde,oldurulduk. Hukuk adina, ozgurluk adina, demokrasi adina. Bati uygarligi adina, Bizleri, bir safak vakti ipe cektiler. Korkmadan oldurulduk ey halkim, unutma bizi… Bir gun mezarlarimizda guller acacak ey halkim, Unutma bizi… Bir gun sesimiz hepimizin kulaklarinda Yankilanacak Ey halkim, unutma bizi… Ozgurluge adanmis bir top cicek gibiyiz simdi, Hep birlikteyiz ey halkim, Unutma bizi, Unutma bizi, Unutma bizi ... UGUR MUMCU Arastirmaci Gazeteci - Yazar Ugur Mumcu, 24 Ocak 1993'te Ankara Karli Sokak'taki evinin onunde, arabasina konan C - 4 tipi plastik bombanin patlamasi sonucu olduruldu. Suikastin hemen ardindan olay yerinde inceleme yapan uzmanlar, hicbir delil bulamadi. Patlamayla etrafa dagilan ve cimbizla toplanmasi gereken deliller ise supurgeyle supuruldu. Suikasti, Islami Kurtulus Orgutu, IBDA - C, Islami Cihat gibi cesitli orgutler ustlendi. Mumcu'nun esi Guldal Mumcu'yu ziyaret eden donemin Basbakani Suleyman Demirel, Basbakan Yardimcisi Erdal Inonu ve Icisleri Bakani Ismet Sezgin, "cinayeti cozmenin, devletin namus borcu oldugu" sozunu verdi... DEVLET SOZUNU TUTMADI..... Ben Ataturkcuyu. Ben Cumhuriyetciyim. Ben Laikim. Ben Anti-Emperyalistim. Ben ozgurlukcuyum. Ben Bagimsiz Turkiye'den yanayim. Ben insan haklari savunucusuyum. Ben terorun karsisindayim. Ben yobazlarin, hirsizlarin, vurguncularin, cikarcilarin dusmaniyim. Oyleyse, vurun, parcalayin! Her parcamdan benim gibiler, beni asacaklar cikacaktir ... Ne guzel soylemissin UGUR MUMCU... Umarim parcalarindan senin gibi insanlar cikar...