Uslanmadık ayrılıklarda bile... bir türlü anlatamadım yüreğimdekileri şöyle açık açık şöyle bağırarak şöyle sevdalıca kadeh de konuşturamadık seninle göremedik şişelerin dibini, haliyle sevdiğimizi oturup da erkek gibi oynatamadık zarları kahve köşelerinde hesabına değil koçum, ortaya yürek koymacasına özlediklerimizin ismini hep sakladık hep yok saydık aslında var olanları seviyorum diyenlere inanmadık beceremedik sevmeyi belki de hem inanmadık hem beceremedik ama hep aradık, koynumuza alacak bir yar var mı diye bazı günler kaybolduk çocukluğumuzun o dar ve misket kokan sokaklarında birbirine yakın taşlı kalelere gol attık, cam kırdık, kalp kırdık, uslanmadık.. uslanmadık ayrılıklarda bile cebimize dönüşü olmayan biletler sıkıştırdılar itiraz edecek kadar reşit değildik o zaman sevişmelerde büyüdüğümüzü bile, çok sonraları farkettik çok sonraları anladık yalnızlığın miras kaldığını yalnızlık zenginlik değilmiş koçum, kandırıldık.. sonra duvarlara astık, güler yüzlü fotoğraflarımızı mutlu olduğumuz günler içimizi acıtsın, isyanlarımızı çoğaltsın diye belki de mazoşist ülkesinin yaşayan vatandaşlarıydık acıyla emzirildik diye, acıya doyamadık.. şimdi salaş bar köşelerinde arıyorum kaybettiklerimi şişelerin dibini görebildiğim her masada, şarkılar söylüyorum bir üstat türkülerle yıkıyor beni bir başkası kulaklarıma hüzzam kusuyor ayılmam için garson yan masadan diyerek, yazdığım şiirleri getiriyor önüme kabaran hesabımı, tanıdığım ve sevdiğim adamlar ödüyor eve nasıl geldiğimi, bir ben bir de Allah biliyor anlayacağın şöyle oturup konuşamadık seninle şöyle karşılıklı şöyle baş başa bir türlü anlatamadım yüreğimdekileri şöyle açık açık şöyle bağırarak şöyle sevdalıca.. Mavi forum |
5 Haziran 2007 Salı
Uslanmadık ayrılıklarda bile...
Gönderen Admin zaman: 23:02
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder