Aci CékiyorDu DunLérimiZ

Aci cekiyordu dunlerimiz Goze alabilecek gibiydik sanki, kimsesizligi. Usuyordu eleleligimiz de, parmak uclarimiz. Ayrilik tadi vardi damagimizda, belli belirsiz, duygular da yaprak dokumu mevsimsiz. Siradandi gunler,duragan, ve karismisti aklimiz, elimizde olmadan. Bir bilinmezlige surukleniyorduk, farkina varmadan. Kirilgandik,alingandik, unutmustuk gulup gecmeleri. Bir yanimiz yarina yaslanmisti, dustu,dusecek, gunun kenarin da duruyorduk. Aci cekiyordu dunlerimiz, sevdayi yoruyorduk ve biliyorduk ustelik, bile bile oluyorduk. Demir Mutlugil (KaNReVaN icin...)