Kultur Sanat
Daha az vakit geciriyoruz artik birbirimizle. Ve daha cok hic ismini bile bilmediklerimizle birlikteyiz.
Uzun uzun yaziyoruz birbirimize.
MSN
CHAT
Birbirimizin ismini bile bilmiyoruz. Her seyden soyunmusuz ve bir klavyeyi giyinmisiz. Uzerimize birkac kablo ortmusler.
Uzun uzun yaziyoruz birbirimize. Oysa her sey o kadar kisa ki.
BY
Tabii ya ‘Hosca kal’ oleli cok oldu.
‘Elveda’ coktan gozden dustu.
BY
Hatta, buyuk harflerle bile degil artik ayrilik: by
Kelimeler oldugu icin mi oluyoruz, yoksa oluyoruz da kelimeler mi cenazemizi kaldirmaya hazirlaniyor?
Ikonlar bir de.
Gulen ikonlar. Aglayanlar… Kusanlar… Alkislayanlar… Renk renk, mimik mimik…
Ne cok mimigi varmis insanin diye dusunuyor insan ikonlari gorunce.
Daha ne kadar uzaklasabiliriz ki birbirimizden?
Daha ne kadar kisalabilir kelimeler?
Insan daha ne kadar kacabilir kendinden?
Daha ne kadar bilgisayarlara gomebiliriz kendimizi?
Daha iki milyon bilgisayarimiz bile yok. Daha teknolojik bir hayata bile gecmis degiliz.
Internet kullananlar bir avuc.
Ama gelecek internette diyorlar.
Oyle mi sahi; yoksa insanligin sonu mu?
Sanal bir gercekligin, gercek yanilgilarinda duse kalka ve en cok da duse kalka cucelesiyoruz.
Kelimelerimizi yitirdikce sinirlerimiz sisiyor.
Siddet her dem kanayan bir yara gibi kaniyor icimizde.
Gercek hayat sanallasiyor.
Ama farkina vardigimizda ya oldurmus oluyoruz ya da olmus.
Daha az vakit geciriyoruz artik birbirimizle. Ve daha cok hic ismini bile bilmediklerimizle.
Evlerde onumuzdeki donemde iki televizyondan iki bilgisayara ya da uc dort bilgisayara gecilecek gibi.
Bu sizi korkutmuyor mu?
Ben korkuyorum acikcasi. Hem de cok korkuyorum.
Bir on onbes yil sonra insanlarin birbirine dokunmayi hatirlamayacagi fikri bir sabit fikir gibi yakiyor icimi.
Bir on onbes yil sonra bir cocugun annesine bilgisayardan SLM (selam) diyecegi urkutuyor beni.
Ve annenin okuldan gelen cocuguna GNN NSL GCTI (Gunun nasil gecti) diyecegi fikri boguyor beni.
Bu ornekleri cogaltmak bile daraltiyor ruhumu.
Korkmuyor musunuz?
Bilgisayarlar hayatimiz girdi gireli, klavyelerde bir insanlik saganagi altindayiz. Bir isgal.
Kimse gercek degil, herkes gercek.
Kimse klavyenin basina oturdugunda kendisi degil.
Belki de bu yuzden asik olup evlenebiliyor insanlar internet ortaminda. Ama eksik. Istediginiz harflerin noktasi yok. Istemediginiz harflerin noktasi var. Uzun cumlelerden gectim, kisa kelimeler bile uzun.
Gulecek misin? Bir ikona bas.
Kizdin mi? Al sana bir kirmizi kafa ikonu!
Daha tam bir gercek olmadan nasil bir yalanin icinde hemhal oluyoruz?
Hic sormuyor musunuz bu soruyu kendinize?
Nasil bir saganak bu?
Azap mi, saadet mi= AZP mi SDT mi?
Ben korkuyorum.
Cunku ask=ASK cok kisa bir kelime ve canina cok kolay kiyilabilecek kadar tek hece. AHLAK=AHLK sadece iki hece.
Dokunus=DKNS, sadece uc hece.
Hissi nasil kisaltacagiz. HS mi?
Ya namus?
Ya da vicdan..? VCDN
Utanma=UTNM. Yani Ar. Yok yok AR degil, ‘ar’, ne kadar kisacik bir kelime ustelik.
Sizi korkutmuyor mu bu kisalik ve bu tahta kadar, belki tahtanin da bir ruhu vardir, ruhsuzluk=RHSLK?
Ben korkuyorum.
Cunku kelimelerimiz cok gucsuz. Cunku kelimelerimizin bizsiz yasamasi mumkun degil. Kelimeler de cicekler gibi ozen ister.
Sizce oyle degil mi?
Bir ‘Seni seviyorum’ diyebilmek icin insanlar ne kadar beklemistir, hatirlamiyor musunuz?
Bir ‘Oglum’ demek icin.
‘Annem’ demek icin yada… Ya da ‘Canim’ demek icin.
Ya iffet. Ne kadar kirilgan. Inanmazsaniz bir kez de icinizden tekrarlayin.
IFFT
Korkuyorum.
Kelimelerimizi caldirirken, bize sadece ve kupkuru harflerin kalacagi bir sanal alfabeden, nasil yeni asklar cikaracagiz. Nasil anne baba olacagiz. Nasil yepyeni, vicdani ve ahlaki olan, iffetli, her dokundugumuzda bizi yaralamak yerine onaran, ruhu olan ve herkesten emin olacagimiz, guvenebilecegimiz, ya da en azindan guvenebilecegiz insanlarin bulundugu bir dunyayi nasil yeniden yaratacagiz?
Guven=GVN
Ben korkuyorum. Ya siz?
O zmn br yrdn bslmmz lzm= O zaman bir yerden baslamamiz lazim. Cunku bizi esir alacak olan, bizi insanligimizdan cikaracak olan kendi sozcuklerini(kelimelerini) yaratiyor.
Sozlerimiz olmazsa nasil insan olacagiz?
Bakin, sessiz harflerden ruhsuz bir ben doguyor ufukta!
Cok gec klblrz=kalabiliriz!
Rumuz: AU
Ama siz bana Feridun Duzagac’in dedigi gibi uzun uzun Ali Ulurasba diyebilirsiniz!
*KRKYRM= Korkuyorum |
0 yorum:
Yorum Gönder