Kavusursak biteriz biz

Kavusursak biteriz biz, Biz mutlu sonlar katiliyiz. Kavusursak biteriz biz. Sevgiyle bakan gozleri kor ederiz. Herkesin bildigi bir ask, Herkesin attigi bir imza Herkes gibi degiliz biz. Belki biraz serseri, Belki biraz deliyiz, Ama kavusursak biteriz biz. Pervane boceginin mum alevine sevdasi Ates boceginin susuzluguyuz biz Yanar ama su icmeyiz Etrafinda doner, alevle dansederiz. Bize kimseden zarar gelmez, Biz zarari ancak kendi kendimize veririz. Severiz, ozleriz, asktan olsek kimseye soylemeyiz. Biz artik biz degiliz. Ruhlar kavusur ve konusur gokyuzunde bir yerde Ama bedenen kavusursak biteriz biz. Melekler bize aglar, biz halimize guleriz. Onu bilir, onu soyleriz, Kavusursak biteriz biz. Iki sinir ulkenin dikenli telleriyiz, Dokunursak kanar ellerimiz. Kimselere soylemez gizli gizli severiz Ama kavusursak biteriz biz. Bir kor var icimizde yanan, Onu kullendiremeyiz. Gorusemeyiz, konusamayiz ve sevisemeyiz. Bir ask var bizi biz yapan, Kavusursak biteriz biz. Biz herkes gibi degiliz. Istadegimiz zaman gelip, Istedigimizde gidemeyiz. Kahve icip, gulup, konusup, basbasa yemek yiyemeyiz. Ne bir filmdeki mutlu son, Ne de goz yumulacak bir kacamak degiliz biz. Sadece ozlemle severiz, Ve kavusursak biteriz biz. Sevda iki kisinin birbirine aski degil artik. Artik her ask her agizda sakiz. Biz birbirimize aslinda her asiktan daha yakiniz. Belki ayri sehirlerdeyiz, Ama her gece ayni mehtapta bulusur, Yagmur yagarsa, cikar, Ayni yagmurun altinda islaniriz. Bu aski ancak biz biliriz. Siirleri guvercinlerin kulagina fisildar, Mektuplari suya yazariz. Biz belki ayriyiz, Ama her gun ayni geceyi sabahlariz. Melekler bize aglar, biz halimize guleriz. Onu bilir onu soyleriz. Kavusursak biteriz biz.