Ruveyda - Bedirhan GOKCE

Sesli Dinleyiniz Ruveyda Fezayi baglayarak yorgun kanatlarina bir guvercin ucurup kitalar arasindan cagirdin beni gecerek birer birer surgun kanyonlarini derbeder kosup geldim isildayan tahtina yarim koyup bir bardak kursun rengi cayimi yikarak yalnizliga kurdugum sarayimi yetim cigliklarimi duyurmak uzere sana kosup geldim; ilistir beni memnu bahtina adini soylemek istemiyorum her hecesi amansiz bir kor dudaklarimda her harfine yillardir simseklerle yaristim zindanlara karistim, olumlerle tanistim adini soylemek istemiyorum Ruveyda dedigim zaman anla ki, senin icin yuruyor kelimeler cigligimin atardamarlarindan hangi yildizdir bilmem, gozlerin kayar da uzerime Ruveyda once tuhaf bir deprem yayilir bedenime sonra acilir onumde istirab vadileri silik renkleriyle adimlarima cozulmeye yuz tutan bir mazi muhurlenir hayalin bittigi menfeze dogru alaca bir at kosar icimde zamansiz, mekansiz nefese dogru uslanmaz bir yurek tasidigima dair yaygin bir kanaat dolasir aynalarda oysa Ruveyda bastan basa ben kevser akan, gul kokan bir kalbin filiziyim kitaplara surdugum kapkara lekelerden bir anlatsam nasil utandigimi bir dogrulsam egrildigim yerden agarir tanyeri niluferlerin alaca bir at kosar icimde ezer toynaklariyla anilarimi sular kopurmemeliydi Ruveyda kirilmamaliydi islak dallari hasret selvilerinin ben zehire aliskinim, serbete degil ruyalar nefret eder avare durusumdan kabuslar cekerek ancak derdimi yeryuzunde sen gun boyu simsiyah bir ufukla beraber ben her gece bir mehdi turkusuyle cilekes yargilamak icin zeval kayitlarini inkilap bekliyorum hangi umut cicegidir bilmem, ellerin uzanir da gonlume Ruveyda derinden bir ok saplanir bagrima beynimi cagiran bir sese dogru alaca bir at kosar icimde zamansiz, mekansiz nefese dogru varligin cinayettir memleketimde islenen akitir kanini asil pehlivanlarin yoklugun sukunettir kusatir evrenimi varligin ve yoklugun olumudur baharin artik eskisi gibi bakamiyorsun goklerinde bir belkis otururdu Ruveyda binlerce gokkusagi olurdu kirpiklerin gunes bir ane gibi dururdu basucunda artik dokunamiyor kakulun bulutlara karalara burunmus saclarinda dolunay BEN BU KADAR ZULME LAYIK MIYIM RUVEYDA hangi ressami vurur bilmem, endamin sarar da benligimi ben beni tanimam kaldirimlarda kafesleri yutan kafese dogru alaca bir at kosar icimde zamansiz, mekansiz nefese dogru kirmizi bir kurdela baglayarak alnina duydun mu orkideye dua eden birini bu ismarlama yuzler yok mu Ruveyda bu yapmacik bebekler gozyasi akitirken gulenler yok mu beni kahrediyor geceler boyu hangi cagin gelisidir bilmem, gulusun soluk bir dunyanin mezarlarina gomerek gurbetimi kapadi karanliga Yesrib, kapilarini meydan okuyusun cagin ordularina bilmem hangi mevsimin baslangicidir doruklarindan ote hevese dogru alaca bir at kosar icimde zamansiz, mekansiz nefese dogru yasini tutuyorum kararttigim duslerin yipranmis divaneler gibiyim sokaklarda amansiz bir utopya ufleyen pencereler lif lif yoluyor dram seyyahi bedenimi onumde, haksizligin hesaba cekildigi hic kimsenin kimseyi tanimadigi mahser arkamda, kare kare omrumu belirleyen hatirladikca yanip tutustugum resimler soyle, nasil asarim pismanlik daglarini yeniden bir Nil olup tasar miyim colllere kim giydirir basima tacini nihayetin kim takar bilegime hurriyet kunyesini karada balik gibi nasil yasarim, soyle Ruveyda, seziyorum; tahammulun kalmadi ama dur, bosaltayim butun cigliklarimi asirlardir kohne barinaklarda kuflenen, curuyen cigliklarimi at vuruldu icim paramparca Ruveyda golgelerin ardina sakladim kusurumu sen orada kayitsizca gulumsuyor gibisin ben burda damla damla eriyip akiyorum yine de, cignetmem kimseye gururumu istenmedigim yeri sessizce terk ederim hatira kalsin diye birakir da ruhumu mahzun bir dervis gibi boyun buker, giderim Nurullah GENC Ruveyda - Bedirhan Gokce.Mp3