BEN BU KADAR ZULME LAYIK MIYIM RUVEYDA hangi ressami vurur bilmem, endamin sarar da benligimi ben beni tanimam kaldirimlarda kafesleri yutan kafese dogru alaca bir at kosar icimde zamansiz, mekansiz nefese dogru kirmizi bir kurdela baglayarak alnina duydun mu orkideye dua eden birini bu ismarlama yuzler yok mu Ruveyda bu yapmacik bebekler gozyasi akitirken gulenler yok mu beni kahrediyor geceler boyu hangi cagin gelisidir bilmem, gulusun soluk bir dunyanin mezarlarina gomerek gurbetimi kapadi karanliga Yesrib, kapilarini meydan okuyusun cagin ordularina bilmem hangi mevsimin baslangicidir doruklarindan ote hevese dogru alaca bir at kosar icimde zamansiz, mekansiz nefese dogru yasini tutuyorum kararttigim duslerin yipranmis divaneler gibiyim sokaklarda amansiz bir utopya ufleyen pencereler lif lif yoluyor dram seyyahi bedenimi onumde, haksizligin hesaba cekildigi hic kimsenin kimseyi tanimadigi mahser arkamda, kare kare omrumu belirleyen hatirladikca yanip tutustugum resimler soyle, nasil asarim pismanlik daglarini yeniden bir Nil olup tasar miyim colllere kim giydirir basima tacini nihayetin kim takar bilegime hurriyet kunyesini karada balik gibi nasil yasarim, soyle Ruveyda, seziyorum; tahammulun kalmadi ama dur, bosaltayim butun cigliklarimi asirlardir kohne barinaklarda kuflenen, curuyen cigliklarimi at vuruldu icim paramparca Ruveyda golgelerin ardina sakladim kusurumu sen orada kayitsizca gulumsuyor gibisin ben burda damla damla eriyip akiyorum yine de, cignetmem kimseye gururumu istenmedigim yeri sessizce terk ederim hatira kalsin diye birakir da ruhumu mahzun bir dervis gibi boyun buker, giderim nurullah genc... |
0 yorum:
Yorum Gönder