Solgun yüzler gördüm uzaklarda hep mutlu zannederdim hayatı solgun aşklar gördüm aynaya baktığımda değeri canlandı yakınlaştı gözlerime baktı bir şey diyordu sanki seni seviyorum diye fısıldıyordu dudaklarımdan
durdum kendime bakamazdım o an bir kere öptüm yaşamımdan birşeyler aktı yarınıma birşeyler taşındı aşk gibi yenmeliydim karamsar gölgeleri tek hamlede bitti mumışığı aydınlatır mı aşkımızın temeli sen ve ben güneşin gölgesi gibi....
0 yorum:
Yorum Gönder