6 Haziran 2007 Çarşamba

Harika Bİr Şiir Bence!

15 YIL SONRA BUGÜN


Burnu beş karış havada
Gözü yükseklerdeydi ben onu sevdiğimde
Hele hele aşkımı yerden yere vurup,
Nasılda kırmıştı kalbimi zalim
Dudaklarından dökülen acı sözleri,
Öyle ki bugün bile unutamam

Ne tebessümdü o zehirden beter
Her olayda paramparça
Gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olurdu
Yorgun düşerdim onsun geçen
Onunla dolu koyu siyah gecelerden
Pişmanlıktan kendime lanet eder
Sevgimi söylediğim günü düşündükçe
Kaleme sarılıp yazardım ona
Nefretin, aşk ile karıştığı o uzun mısralarda
Derdim ki;alın yazımdı,on beşimin çocuksu aşkıydı
Nasılda gülerdi bana canı istedimi
En anlamlı bakışla önce ümitlendirirdi
Ardından bir uçurum kenarında yalnız bırakır
Ben çaresiz,ben yorgun,ben bıkkındım bu sevdadan
Ah bilirdi o insafsız, diri diri yanardım o böyle yaptıkça
Şubatın biraz kasvetli gibi soğuğunda
Onda ne bulduğumu bugün bile bilemem
Ama o günlerde hayatımın amacı,var olma sebebi gibi gelirdi bana
Çocukluğumun,yoksa bir genç kızın safça bir duygusu muydu bu aşka
başlangıç
İçten içe kopan fırtınalar,bu delice yakarış
Kim bilir belki de sevilmeye muhtaç bir kalbin bitmek bilmeyen
kaprisi
Ondan hiçbir şey istememiştim,sadece sevgi
Evet,şimdi yıllar sonra ben onu düşünüyorum
İlk defa kucağımda resimler,hatıralar
Hava yine soğuk,kasvetli gözleri gözlerimde yine,sevgisi derin
yüreğimde
Unuttum sanırdım,meğer yanılmışım,ağladım saatlerce
Bu,onun ölüm yıldönümüdür, on yedisinde toprakla kucaklaştı
O zalim hikayesidir,anlatılan bir melodidir dudaklarda dolaşan
Bir melodi kırık,umutsuz doldururken sessizlik odayı
Kafam yine dumanlı
Bir feryat yankılanmıştı on beş yıl önce bu koridorlarda
Deli gibi koşmuştum sınıfına,sıran bomboş
Benim kadar çaresizdi her köşe
Kendi kendime konuşarak
Yaklaştım sırasına Sen ölemezsin!
Canımsın,sevgilimsin,tek emelim
Dilediğinde nefret et,alay et,duygularımla oyna kızmam sana
Ama ne olursun yalan olsun,acı bir şaka
Evet,beni üzmek için yapıyorsun
Her şeyini özledim
Allah’ım son bir defa daha göreyim yeter bana
Bu sensiz yakarış dakikalarca sürmüştü
Taa ki ölümün sinsi kokusu içime dolanadek
Sıraya kazıdığı ismini öptüm
Sonra ona ait bir şey bulabilmek için aradım her köşeyi
Yalnızca buruşturulmuş bir defter sayfası,rengi solmuş
Yazı onun yazısı,bir mektuptu bu özenilerek yazılmış
Belli ki her satırına emek verilmiş
Çok şaşırdım,mektup bana hitabendi
Korkakça,acıyla okudum her cümleyi
Hele hele o ilk satırı
Okudukça ağlarım inan
İNSAN SEVDİĞİNİ YERDEN YERE VURURMUŞ BİRTANEM AFFET!...

Mavi forum

0 yorum: