adressiz dost sohbetleri....

Sevgili dostum, "Dost" demeye ne kadar da hasret kalmis yuregim. Hazan mevsimi... Bilirsin severim sonbaharlari. Solmus hatalarima basarim, aglarim turnalarin gidislerine. Yaprak yaprak dokulur, hafiflerim kalabaliklarimdan. Bilirsin, her yaz yaralar, her hazan sarar ben dedigimii. Giden yaz yine eskitti ellerimi, yuregimi, sozlerimi... Hicbir liman bos degildi, hicbir sahil temiz kalmamisti. Yurumek istedim, geceydi, annem yine izin vermedi. Bir Istanbul daha gecti takvimimden. Istanbulum yaralandi. Uskudar yaraliydi, martilar matemli... Kustum denize. Iki dalgayla aldi gonlumu. Yagmurlar yagdi, arabanin penceresini indirip denizle bolustum rahmeti. Yine de kirikti gonul, dostum. Istanbul, Uskudarimi yaralamisti. Son mek�nini da yitirmis bir kalple yasamak acitmiyor. Bir hasreti daha yitirdim, Firak ardi firak... Hasretle dahi firak... Acitiyor be dostum. Hani dinlemesem yuregimi, hani bilmesem ruhumun sizilarini geriye ne kalacak. Gozlerim o zaman yalan soyleyebilecek mi, turnalar gitmekten vazgececek mi, hayat silami sunacak mi bana... bu karanlik benim, dostum. bu yalnizlik benim. firakin kafi idi. ozleminden mahrum etmedigin icin tesekkur ederim... dualarimdasin dostum. hep dualarimda... MUHACIR24( KIMBILIR KACINCI HICRETIMDIR MAVERAYA....)