sanki sabaha cikmayacakmis gibi...

bir kosusturmanin daha sonu el ayak cekilmis etrafta gecenin rengi zifiri kananlikta saat sitemime yaklasiyor amansizca odamda ay isigi tum huznuyle birde yalnizlik yanibasimda dargin gozlerim ayni noktaya kenetlenmis eriyen bakislarla hayalini karsilamakta kalbim seni ilk defa gormuscesine zorlanmakta sanki sabaha cikmayacakmis gibi... tutundugum aski sorgulayan dusuncelerim daha neleri kaybettigimi bilmemekte belki belkide umitsizce kendimi senden alma cabasi sessizlik kulaklarimda cinlamakta nedensizce uzandigim yatagin soguklugu vefasiz yuregin kivaminda ruyana girmek icin ugrastigim anlarda aklim basimda degil uykuya teslim olmamak icin ugrasmakta gozlerim sana olan direnisim kadar bos bir direnis bu uyku kandirmakta simdi bedenimi leylayi bulma yollarindayim ruyalarimda vuslat yine sisli vadilerin arkasinda sonra birden belli belirsiz esgalin karsimda kalbim yine seni ilk defa gormuscesine zorlanmakta sanki sabaha cikmayacakmis gibi... MEA