Fahriye Abla...

FAHRIYE ABLA Hava keskin bir komur kokusuyla dolar Kapanirdi daha gun batmadan kapilar Bu, afyon ruhu gibi baygin mahalleden Hayalimde tek cizgi bir sen kalmissin, sen! Hulyasindaki genis aydinliga gulen Gozlerin, dislerin ve ak pak gerdaninla Ne guzel komsumuzdun sen Fahriye Abla! Eviniz kutu gibi bir kucucuk evdi Sarmasiklarla balkonu ortuk bir evdi Gunesin batmasina yakin saatlerde Yikanirdi golgesi kuytu bir derede Yaz, kis yesil bir saksi itir pencerede Bahcende akasyalar acardi baharla Ne sirin komsumuzdun sen Fahriye Abla! Once upuzun, sonra kesik sacin vardi Tenin bugdaysi, boyun bir basak kadardi Icini giciklardi butun erkeklerin Altin bileziklerle dolu bileklerin Acilirdi ruzgarda kisa eteklerin Acik sacik sarkilar soylerdin en fazla Ne capkin komsumuzdun sen Fahriye Abla! Gonul verdin derlerdi o delikanliya En sonunda varmissin bir Erzincanliya Bilmem simdi h�l� bu ilk kocanda misin H�l� daglari karli Erzincan'da misin Birak, gecmis gunleri gonlum hatirlasin H�tirada kalan sey degismez zamanla Ne vefali komsumdun sen, Fahriye Abla! Ahmet Muhip Diranas tarakci46...