Mehmet Taner

MEHMET TANER 15 NİSAN 1975 Yetinmiyorum acıyla. Sıvı güneş İçiyor gölgeleri, tümsek çukur ne varsa. Kurtulmuş, göğsümde son soluk, kor ateş Parlıyor gözlerim iki fener gibi Canlıyım hâlâ. Sağır bu. Yaşam. Bu fotoğraf: Aldım hançerimi güzel ensesinden de, damlamadı kan. Çığlığımın yelkeninde gülle gibi Ben orda kaldım ben Burda, karşımda kaldı sonsuz olan.