Ne cikar atesbocegi sansalar bizi

"dusunuyorum da, sanirim en buyuk korkumuz oldugumuz gibi gorunmek. Yumusacik kalbimizin fark edilmesi, Cesaretsizligimizin anlasilmasi, Korkularimizin paylasilmasi Sanki zarar gorecegimizin en buyuk isareti. Kabuklarimizin altinda Kendimizi saklamakta ne kadar da ustayiz. Ve ne kadar guclu korunuyoruz, kalkanlarimizin ardinda. Hissedilmeden, el degmeden, sevgimizi gostermeden. Istiridyeler, deniz minareleri, midyeler. Kirpiler ve kaplumbagalar gibi. Sahi koruyor mu bu catlamamis sert kabuk? Kimse incitemiyor mu, duygularimizi, inanclarimizi, benligimizi? Yoksa zarar mi veriyor bu urkeklik, bu kabuk bize.? Hissettiklerimizi golgeliyor, yansitmiyor gercek kimligimizi, Duyularimizi bastiriyor, elele tutusmamizi engelliyor mu? Eger bir yildiz gibi isil isilsam ve bir yildiz kadar parlak. Ne cikar ates bocegi sansalar beni.? Belki en hoyrat yurek bile, ates boceginin o ucucu, masum, sevimli cocuksulugunu el kaldirmaya kiyamaz? Guclu kapilarin arkasina kilitlesem kendimi, korkakligimi, sevgi istegimi En insani yonlerimi kayitsizca sunabilsem, bu sert kabugun agirligindan kurtulup, bir kus gibi ucacagim ozgurce. Anlasilacagim ve bir ayna gibi yansiyacagim karsimdakine. O da cozulecek belki samimi ve guvenliksiz, silahsiz biriyle goz goze gelince. Oysa bir gorebilsek bunu, kalmadi boyle insanlar demesek. Guven duygusuna bu kadar muhtac olmasak. Kirilmaktan korkmasak Incinsek yaralansak. Ne olur bir darbe daha alsak. Yeniden acsak kendimizi, atabilsek o kabugu Denesek Risk alsak Yanilsak Farketmez Tekrar tekrar bikmadan denesek ve kucaklassak yeniden, tipki eskisi gibi. Ne oldugunu anlayamadigimiz o onbes yildan oncesi gibi. O zaman farkedecegiz. Ne kadar ozledigimizi birbirimizi. Neler biriktirdigimizi, Kaybolan degerlerimizi ne kadar ozledigimizi Beraber geldik beraber gidiyoruz oysa. Vakit az paylasmak, sarilmak icin. Yasadigimiz cografya zor, sartlari agir. Yuregi daha fazla kusturmemek lazim. Sirtimizda agir kufeler, her gun katlanan. Ve kosullar bir turlu duzelmeyen. Sevgiye cok ihtiyacimiz var. Ufukta kar bir kis gorunuyor. Ancak birbirimize sokulursak atlatiriz o gunleri. Kirin o sert agir kabuklarinizi. Kurtulun bu yukten. Korumuyor o kabuklar, aksine zarar veriyor bize. Yalnizliga mahkum ediyor bizleri. Hem hepimiz bir yildiziz. Ne cikar atesbocegi sansalar bizi." Mavi forum