cennet gözlüme

CENNET GÖZLÜME Ben hiç utanmadım ki sevgimden, kendimden… Sıkılmadım hiç seni sevdiğimi söylemekten… Korkmadım reddedilmekten ! Ben sadece “Sevdim” Bıraktım kendimi sevgimin seline Dolu dolu, yüreğimce Bata çıka, güle oynaya dalgalandım. Hiç saklamadım ki sana olan tutkumu Taptım sana içimden geldiğince Sevdim seni yüreğim istediğince Bu Ben’dim ve Ben’deki Ben olarak Sevdim seni hissettiğimce Anlamsızca gurura feda edebileceğim tek bir An’ım kavgayla, hırla gürle çöpe atacak kelamım Sen varsan ben de vardım… Ve işte o andı en değerli kazancım Kime neydi ne yaptığım Kimin umurundaydım, Kim bilebilirdi ki senden başka gerçek Ben’i ? Kim tutabilir ki o delice, o çılgın sevdamı ? Yok Cennet Gözlüm … Yok ! Olamaz böyle bir şey ! Hiç kimse ! Hiçbir şey bana engel olamaz ! Bir Sen ! Bir Allah’tan başka… Hiçbir şey kalp atışımı sonlandıramaz… Hesap vermem sevdamı kendimden başkasına Sana bile hatta ! İnanmam, kabullenmem, Dinlemem hiç kimseyi Bir yüreğimden ötesini… Çünkü en iyi ben bilirim bendeki Seni… Hayat benim ! Acılarım da, sevinçlerim de, Gün olup göz göz kanayan yaralarımda, Kanatlandırıp uçuran aşklarım da , dostlarım da… Her şeyim bana, İyisiyle, eğrisiyle bana ! Hesabım da bana, sevdam da… Seni bilemem Ama Ben memnunum Ben’den Yolumu gönlümce çizmekten Ve SENİ… Böylesine delice “Sevmekten” … !! Mavi forum