Dusun Beni

Zifiri karanlik gozlerinden suzulen sabahlarinda, sefkatle bakmasan da sevgin kadar dusun beni! Bana nefretini verme! Nefretten yana sana verecek hicbir seyim yok.Gozlerinden sicrayan simsekler yuregimi incitiyor. Ve bakamam gozlerine. Sadece yagmurlar veririm bastigin yerlere. Yureginle anla beni ... zifiri karanlik gozlerinden suzulen sabahlarinda, sefkatle bakmasan da sevgin kadar gel ustume!Nefretini verme...Sen hic bakmadin ki gozlerime... gozlerimden suzulemeden yuregime... gozlerimden, yagmurlarla cosan gul yurekli yureklere... anlamak istemedin belki de!Sakin benden nefret bekleme. Kirginsam da bakamiyorsam da kanadi kirik serceler gibi gozlerine, titriyorsam da bu senden korktugumdan degil ki!Anlasana...Beni degil yuregimi, nefretleri tuketen, yok eden guzelligi, yuregimin sahibini, gecelerden aydinliga suzulen sevda gullerinin yapragina sunulan cig tanelerini dusun.Ici bulanik da olsa yuregindeki sevginin, usuyen yuregime nefretini verme!Bir tokat attin gozlerinle bana, anlasan binlerce guller sundum sana! Belki kirginim, belki yorgunum. Ama bil ki, ben bu sevdaya vurgunum!Sevgin kadar dusun beni!Zifiri karanlik gozlerinden suzulen sabahlarinda, sefkatle bakmasan da gordugun bu, bende; bende, benden ote dikenler arasindan, inadina binlerce guller yetisiyor.................ANLASANA................