" Giderken tek kelimelik elvedana bile hazirdim. Lakin bir " hoscakal " demeden cekip gittin. " Ne dusler buyutmustum varliginda. Oysa sen gitmeyi tercih ettin. Ne aci besteler yaptim ruhumun gelgitlerinde. En gururlu savasti benimkisi. Sensizlikte yasarken Yalnizliginda savasmak.. Tek bir silahim vardi. O da karanliklarimi aydinlatan gozlerin. Umutsuz degildim asla. Ama o " veda etmeden " gidisinden sonra. Her ruzgar icimi soguttu. Her nefes beni yalnizlikla avuttu. Gelmeyecegini bile bile Yuregimi sarkittim umut kuyularina. Bir avuc su ile hasretini sondurecekken Meger kova kova " hasret yanginlarini" cekmisim. Mutluysan eger bensiz, Can cekisen kelebekler bile kanatlanmaya hazir. Sonmus yildizlarim ise parlamaya. Ne diyebilirim ki; Ben seni olumune sevmistim. Oysa sen; Gidisinde bir kelimeyi cok gordun bana. Simdi teninde haram eller dolasirken Yuregim ketum yalnizliginla savasirken Soylemediklerine gebe kalmis kelimeyi Dudaklarimda kanatarak soyluyorum; " Hoscakal " |
0 yorum:
Yorum Gönder