yikilisim

sen varken sehrin isilari anlamliydi yureklere kor dusmemisti tebessum yuzlerdeydi henuz gittin sonra kasvetli gunlerin habercisi gibi hayalleri yalan gozlere teslimedip mahseri kalabalik yoktu artik suskunlugun sozleri agirlastirdi havayi karanlik aydinligi bogarken sensizlik pusu kurmustu kaderime sakli kalan tum haksizliklar aklimdaydi simdi alismayi denedim gunesin tutuldugu anlara bekledim bir sure daha giden bulutlarin ardindan tek bir iz yoktu arkanda bilinmez nedenlerden baska ellerimden kayip giden sadece senmiydin yapraklarimmiydi dokulen son baharda bir bicak kadar keskin yatagimda gozlerim uykusuzluga dalmisti artik cok gecti uyandirmaya unutmayi bilmeyen yuregim gidisinle inatlasirken omrum eriyen umutlarima ozenip tukeniyordu artik ve merak ettigim tek sey kalmisti imkansiz donusun varmiydi ufukta ya da caresizlikmiydi senden bana kalan tek hatira MEA