su...

SU, kendine sirdas ariyordu Once buluta verdi sirrini. Agir geldi sir buluta. Saganak saganak doktu suyun tum sirlarini. Sonra gole gitti su. Ona anlatti derdini. Bu arada bulut suyun sirrini tekrar tekrar yagmur yapip, dolu yapip, kar yapip savurdugu icin , zaman zaman tasiyordu gol ve suyun sirri iyice aciga cikiyordu. Sonra nehre ulasti suyun sirri. Nehir aldi suyun sirrini cekti gitti. Dereye verdi. Dere biraz daha yavas olsa da nehirden , O da goturdu suyun sirrini bir baska bilinmeze.. Caglayanlar, selaleler,akarsular.. Hepsi kayboluyordu bir anda. Sonra bir gun su takip etti dereyi. Dereye, okyanusa kavusunca farketti su, butun sirlarinin akarsularla, caglayanlarla,irmaklarla... okyanusa tasindigini. Karar verdi su. Sirrini okyanusa verecekti. Oyle de yapti zaten. Tum sirlarini okyanusa verdi. Artik suyun sirrini okyanustan baskasi bilmiyordu. Ne tasti okyanus, ne bir baskasina tasidi suyun sirrini, ne de kurudu.... ************************ Gecen karsilastik suyla. Bir bardaktaydi. Suskundu. Cok ugrastim konusturamadim. Ben,tam giderken '' Dur !'' dedi su. Durdum! '' Okyanus yurekli dostlar bulmadan sakin konusma! Tasiyamazlar ,kaldiramazlar senin yukunu,canini yakarlar,utandirirlar....'' dedi.