YA SONRA.. YALNIZ BIR OPERA Olu bir yilan gibi yatiyordu aramizda Yorgun, kirli ve umutsuz gecmisim Oysa bilmedigin birsey vardi sevgilim Ben sende butun asklarimi temize cektim Imrendigin, ofkelendigin Kizdigin, ya da kiskandigin diyelim Yani yasamislik sandigin Gecmisim Dile dokulmeyenin tenhaliginda Kacirilan bakislarda Gundeligin basibos ayrintilarinda Zaman zaman geri tepip duruyordu. Ve elbet uzerinde durulmuyordu. Sense kendini hala hayatimdaki herhangi biri saniyordun, Biraz daha fazla sevdigim, biraz daha onem verdigim. Baslangicta dogruydu belki. Siradan bir seruven, rastgele bir iliski gibi baslayip, Gunden gune hayatima yayilan, varligimi ele geciren, Buyuyup kok salan bir aska bedellendin. Ve hala bilmiyordun sevgilim Ben sende butun asklarimi temize cektim Anladigindaysa yapacak tek sey kalmisti sana Butun kazananlar gibi Terk ettin. Yaz basiydi gittiginde, ardindan, Senin icin uc lirik parca yazmaya karar vermistim. Kimsesiz bir yazdi. Yoktun. Kimsesizdim. Cikilmis bir yolun ilk duraginda bir mevsim bekledim durdum. Cunku ben askin butun caglarindan geliyordum. Sanirim lirik sozcugu en cok yuzune yakisiyordu Yuzundeki kuskun kedere, gur kirpiklerinin altindan Kisik lambalar gibi isiyan gozlerine Cercevesine sigmayan Munis, sokulgan, huzunlu resimlerine Lirik sozcugu en cok yuzune yakisiyordu. Yaz basiydi gittiginde. Sersemletici bir ruzgar gibi gecmisti Mayis. Seni bir siire dusundukce Kanat gibi, tuy gibi, dokunmak gibi Ucucu ve yumusak seyler geliyordu aklima. Onceki siirlerimde hic kullanmadigim bu sozcuk Usulca dusuyordu bir kagit akligina, Belkide ilk kez giriyordu yazdiklarima, hayatima. Yaz basiydi gittiginde. Bir askin ilk gunleriydi daha. Ask miydi, degil miydi? Bunu o gunler kim bilebilirdi? 'Eylul'de ayni yerde ve ayni insan olmami isteyen' notunu buldum kapimda. Altina saat: 16.00 diye yazmistin, ve 16.04'tu onu buldugumda. Daha o gun anlamaliydim bu iliskinin yazgisini Takvim tutmazligini Aramizda bir dusman gibi duran zamani Daha o gun anlamaliydim Benim sana erken Senin bana gec kaldigini. Gittin. Koca bir yaz girdi aramiza. Yaz ve getirdikleri. Dondugunde eksik, noksan bir seyler baslamisti. Sanki yaz, birbirimizi gormedigimiz o uc ay, Alip goturmustu bir seyleri hayatimizdan, olmamisti, eksik kalmisti. Kirilmis bir seyi onarir gibi basladik yarim kalmis arkadasligimiza. Adimlarimiz tutuk, yuregimiz cekingen, korler gibi tutunuyor, dilsizler gibi bakisiyorduk. Sanki ufacik bir sey olsa birbirimizden kacacaktik. Fotoromansiz, truksuz, hilesiz, klisesiz bir beraberlikti bizimki. Zamanla gozlerimiz acildi, dilimiz cozuldu guvenle ilerledik birbirimize. Gittin. Simdi bir mevsim degil, koca bir hayat girdi aramiza. Biliyorum ne sen donebilirsin artik, ne de ben kapiyi acabilirim sana. Simdi biz neyiz biliyor musun? Akip giden zamana goz kirpan yorgun yildizlar gibiyiz. Birbirine uzanamayan Boslukta iki yalniz yildiz gibi Aci cekiyor ve kendimize gomuluyoruz Bir zaman sonra batik bir asktan geriye kalan iki enkaz olacagiz yalnizca Kendi denizlerimizde sessiz sedasiz bogulacagiz Ne kalacak bizden? Bir mektup, bir kart, birkac satir ve benim su kirik dokuk siirim Sessizce alacak yerini nesnelerin dunyasinda Ne kalacak geriye savrulmus gunlerimizden Bizden diyorum, ikimizden Ne kalacak? Simdi biz neyiz biliyor musun? Yikintilar arasinda yakinlarini arayan oksuz savas cocuklari gibiyiz. .......... .......... Murathan Mungan
|
0 yorum:
Yorum Gönder