Ben unutmazdim biliyor musun..

ben en cok miting meydanlarini sevdim. mahseri kalabalikta ciglik cigliga haykiran yalnizligimla orada oylece yuzbinlerin ortasinda aglamayi sevdim. kimse anlamadi biliyor musun. davaya omuz vermis militan sempatisini yakaladigimda kalabaligin bakislarinda, azalan yalnizligimi sirtlayarak kacardim. tabire muhtac bakislarimi da gotururdum, gozlerinin surmesinden devsirme sozcuklerimi de ve korkularimi ne korkak, korkularim var benim biliyor musun. "ya evde yoksan"in berisinde kalan. ve yangin gibi ozlemlerimi ve govdemi ve ... Allah kahretsin, kahretsin, kahretsin ben hic bir sey goturemezdim. surungen adimlarla uzaklasirken kendimden, sana duserdim, yokluguna.. delice bir sanciyla carparak kimsesizligimin duvarlarina. benimle fotograf cektirmeliydin oysa. ve opmeliydin beni, seferi beklentilerin arefesinde opmeli ve unutmaliydin. ben unutmazdim biliyor musun ? kizil kiyamet, pur- harab gecelerin saganaginda, siginacagim sove ucu olurdun. cozme saclarini, iflah olmaz, el vurulmaz yarelerim ustune. nasipsiz, kisir, zurriyetsiz duslerimi cogaltirdim ezberimde tuttugum opusunun hatirina. bana dokunmaliydin oysa. sefil bir kasim ayinda yakmaliydin tenimi ve unutmaliydin. ve fakat ben unutmazdim biliyor musun ? engizisyon muhrunu saklar gibi saklardim, tensel yanginimi ve olurcesine cildirmak icin buyuturdum ruyalarimda dokunuslarini.. ah! ben en cok miting meydanlarini sevdim... sonu isyana cikan her slogani toplayip boydan boya kanayan gogsume basiyorum tutun niyetine. k�r etmese de cinnetin kucaginda cirpinan insirahsizligima .