Mutsuz Son

MUTSUZ SON Bir varmis bir yokmus diye basladi; Bembeyaz bulutlar, Ve pembe seker tadinda hayaller, Sabaha cikacagi belli olmayan sozlerle Gorulmemis bir sevda... Bir varmis bir yokmus diye basladi; Az gittik, uz gidemedik. Yolumuzda sert kayalar siper, Gonlumuze tas kalpler duvar oldu. Geceler sabah olmadi, Sabahlar zaten yoktular... Bir varmis bir yokmus diye basladi; Ellerimizde sevgi cicekleri, Birer birer karagule donustu. Sonra ben donustum, Sonra sen donustun, Sonra biz donustuk. Bilmedigimiz hallere... Bir varmis bir yokmus diye basladi; Az gittik ama yolumuz er catallandi. Istemezdi ayriligi gozunden opmeyi sevdalilar ve gogsunden sokmeyi bu nisani, Bilmezdik ki biz hep yalnizmisiz insanlikta Suya hasret cicek gibi sevgiden yoksun solmakta Simdi bu sevdalilar... Bir varmis bir yokmus diye basladi; Ne yazik!!! Mutlu sonla bitemedi... IKBAL