dus sokagi.......

Gonulleri yagmalayan birkac soz dusuyor cebimden; gunduzleri meydanlarda slogan atip, geceleri de annesinden masallar dinleyen bir cocugun cografya defterine karalamalarindan derlenen… Yutkuntulara muptela bir sinenin kedini ifadeye kifayetsiz devrik cumlelerini seriyorum karelerin kendini bilmez tutarsizliklarina…Urkek bir cocuktan cazgir ogretmenine hayata dair bir kac soru (elbette kisik bir sesle); Neredeydi hakikaten bu insanlarin gonullerini sicak, derilerini kara yapan ekvator veya penguenlere smokinlerini giydiren kutup noktasi? Dunya’nin altini ustune getirsem guneyi kuzey yapabilir miyim veya her sey sus pus olsa kainat korosunun resitalini duyabilir miyim? Veyahut tarih cizgisine bir ev yapsam, hani su pembe panjurlulardan, gecmise meydan okuyabilir miyim, dunumu temizleyip bugunume calim satabilir miyim? Ve hepsinden ote nedir su lugatlerin “Git hayata sor!” dedikleri “ozgurluk” kelimesinin anlami veya anlamsizligi? Belkilere tutsak cevaplari bulabiliyorum zihnimde ancak ve belki diyebiliyorum … Ozgur olmak; belki sabahlari pencerene konan kus sesleri ile uyanmak, belki engin denizlere bir iki tas firlatmaktir belki de ucurtmani indiremediginde ipini kesmektir veya sevdiklerinin yerine dayak yemektir, bilememe sancisini derinlerde tasiyorum. Firtinalar oncesi sessizligi bagrima sapliyorum, yagmurlarin bereketini kaciriyor nefesim, sabah mahmurlugu oluyor sozlerim ve hep bir tohmetle uyaniyorum bir omur boyu. Hep bir siir yazmak istiyorum, hani su yukardan asagiya isim okunanlardan, adini yazip kalakaliyor, anlamsizlasiyorum ta ki seni bana mujdeleyen teneffus anlarina kadar. Bir anina heyecandan bin teneffus sigdirip gozu arkada geri donuyorum, teneffus bekleme salonuna. … Agir agabeylerimizden sigaranin nasil cekildigini ogreniyoruz ta iclere kadar, korkakligimizi kaziyoruz yanimizdan hic eksik etmedigimiz cakilarimiza, marslar dinleyip yasak kitaplar okuyoruz. Coskumuzu kabimiza sigdiramadigimizda da dokuluveriyoruz meydanlara. Direnisi mustuluyor ve kendimizi buluyoruz. Tahammulsuzlugun sinirlarinda cesaret ariyor ve ogrendiklerimizi vucudumuza isliyoruz…