kedermisin, sen nesin? varma benim ustume...

sokaklarda son yagmurlar ic cektiren toprak kokusu sarip dururken bir kasvet aciyan yanlarimi kacti huznun uykusu suclusu sen sen yokken de buralarda senle geciyor zaman boyutsuz bir yalnizligin orta yerinde tek kisilik bir kalabaligim simdi yazgisi sen olan caresi sen kahverengi bir fotografta arkaya dusulmus bir not yorgunluguyla yasariyorken gozlerim sizliyorken yuregim de bir tarafta anlamiyorlar anlatmaya yetismiyor sozlerim hecesi sen olan cumlesi sen olmeyi bile beceremedigimden donmeyi denemedim hic gumrah bir caglayanin akisi gibi tukenip durdu ellerimde zaman sebebi sen olmek simdi yakisir bana merkez ussu yuregim olan yuksek siddette bir depremle artcisi yok sonrasi yok yalniz bir nedamet geriye kalan rezilce bir tukenisle enkazi sen her seferinde yuregimi burksa da vazgecilmez puslu hayallerim vardi seni simdi bagisliyorum yazgimizin adina ama bil ki bu sevda cikmaz sokaklarda kaldi... adresi sen...