18 Nisan 2007 Çarşamba

varligin yoklugumdur....

Soyle bana nesin sen? Hayalin hayaline bile sigmayan hayalin sagnaklarca ustume yagiyor. Dusun sinirlarini catlatip ruyayi delirten guzelliginde eriyor icimin mahrem yerleri. Bir gelsen ruyalarima sende kaybolan uykumu sererim yollarina. Ah adim neydi benim? Unutmuslugumla kendini kaybetti adim. Adini biliyorum ya senin, benim adim neydi askin hukmunu hukmunde hiclestirip aska hukum olan! Soyle benim adim neydi? Sahi benim adim sen'din degil mi? Ezel hatiranla tum hatirana uyanan yuregim, Bezm-i Elest'te ki bir nazarina kurban gitti. Nasil baktin, nerden baktin ki ruhum senden gayrisi degildir artik...
Sonsuzlugum... Cildirislarimin elbisesi...
Uyandim sana. Oldum bana. Uykusuzlugum cinnetin besiginde tingir mingir sallanmiyor, basi donuyor sende. Sen nefesin yoluna har'la dusen... Sana yanmak... Sende yanmak...
Cok sukur cehennemi yanmalarima...
Simdi haber salin tum zamanlara. Leyla'ya, Mecnun'a, Kerem'e, Asli'ya... Kimmis varligini sulara doken, daglara vuran, collere vuran? Yoklugunu can bilen? Hadi haber salin cihana...

ey beseriyyet!!!!! artik bitti huzun..hicretlerim son buluyor...muhacirler huzur icin nice uzak diyarlara gittiler...sonunda sevgiyi,samimiyeti ve dostlugu buldular..ben sevdayi buldum...kimbilir daglari delmedim,collere dusmedim ancak insanlarin tabularini yiktim...zorluk esyada degil,zorluk insanlarin ruhundadir....sonunda onu da yendim...belki muhacir oluyor yani ben oluyor ancak yeni bir kelime doguyor:- BIZ.....

muhacir24 ( hicretlerime elveda diyecegim....)

0 yorum: