18 Nisan 2007 Çarşamba

MEVLANA CELALEDDIN-I RUMI HZ. bakin ne guzel soylemis..

Su tenimiz ruhumuzun bir koskudur. Orasi bir tepe, bit yikik yer degildir. Ruhumuz bizim biricik

dostumuz, y�rimizdir. O, bize hicbir zaman yabanci olmaz. Gonul yolu, korkunc bir colden gecer.

Yurekli bir er, Rustem gibi bir yigit olmayan oraya nasil varabilir? Oraya varacak kisi, bir pehlivan

gibi hasmini yere vuran, cesitli gidalarla bedenini besleyen, kuvvetli, guclu kisi degildir. Oraya

varacak kisi, nefsini yenen, kendi benligini yikip alt eden, dunya �sigi degil, Allah �sigi olan kisidir.

Boyle bir kisinin bedeni mezara girince; mezarin topragi ile ortulunce, o bedenden tohum nasil bas

verir yucelirse, tipki onun fini Hak tarafindan kabul edilmis agaci yukselir, boy atar. Nurlu bir gonul

erinden baska, o nura �sik olan kimdir? Ask mumu, pervanenin gonlunden baska neyi yakar?


Hz. Mevlana...

0 yorum: