kac cocuk!!!!!!

mayin tarlasi yesil cimenler tek adimda gorunmezligini ilan ediyor insan! buyuk bir infilak ve topragin kollarinda veriyor son nefesinin ilkini, insan! ellerini acmis bekliyor mezar tasi gozyasiyla islanmis toprakta nem kokusu kan kokusuna karisiyor / nefesi / kurek sesi / inilti zamani yok aglamanin gozlerde duramayacak kadar onurlu yureklerin muskasi / dua kac cocuk! kahir dolu analarin bezgin cigliklariyla heybende kin heybende kana karismis azik heybende nefretin tohumlari / olmasin/ at onlari ucurumlara… kac cocuk! bulutlara takili gozlerin ne zamandir sabit bir “sela” asili minarelerin tepesinde bin agit yolda bekliyor “innalillahi ve inna ileyhi raciun” / muhurlu dudaklarin kilidi! / tek caresi var, bagirmamanin / yureginin avazi cikana dek, semaya uzat duani / aglamayasi bulutlar,bir arada, ne de efkarli dokuyorlar iclerini topraga daldir gozlerini baksana heryan sirilsiklam! kac cocuk, burada son nefesinin ilkini veriyorsun heran!