ortun ustumu bir vefali yar ile....

-I- gecelerine huzun duser sevenlerimin… / ve…ben yalnizligimi sevme gayretine girerim, –zahirde-yar bildiklerimle arama bir sutre girdi diye…/ gozler onunde, siliniverir gozlerimdeki heyecan, can emaresi. ayak ucumdakiler once anlar hicretimi, bedenim ayaklarimdan baslar sogumaya.. yuregim artik bedenimdeki kirmizi hattin kontrol gorevinden terfi eder. ayaklarim sogur, ellerim sogur, bakislarim sogur, gece sogur…bakislar yere duser; etrafimdaki hava sogur! gozlerimin icinden gecerek, iclerine yolculuk yapanlarin, goz yaslari veda ederken simalarina, bogazlarinda dugumlenen hickiriklar sessizligi deler…kelamsiz da olsa ses, gecede yankilanir, vedayi hatirlatir.... -II- caresizlik ilk defa guc olur insana; soguyan bedenin zahirini sicacik suyla arindirirlar. beyazla, arinani sararlar, onlerine koyup husn-u zanlarini bildirirler ve baslarinin denginde, yureklerinin ritminde adimlarlar uzayip giden yolu. artik adim atamayacak olani, -adim atamayacak kadar dar olan- mekanina yerlestirirler. -III- toprak… ey, ilk beni en sevdigimin ellerinden savrularak open toprak, /bir vefali yar mi demeliyim simdi sana, bir veda yoldasi mi.../ hic bu kadar usutmemistin beni…toprak, bagrina basisini, hic bu kadar soguk hayal etmemistim. toprak, seni comert’in tecellisi bilmistim; hep veren’e vesileydin. hic bir yanimi /yarimi/ bagrina teslim etmemistim belli ki; anlayamamisim ‘alan’ tarafini… toprak, biraz aralansan da sevdiklerimi son kez gorsem… sevdiklerim… bir huzun ordusu ; maglup olmus savas erleri edasiyla arkalarina baka baka ilerleyen sevdiklerim. agizlarinda bir buruk tat ;- birbirlerindan gizli- hickiriklarini cekmeye calisirlar sinelerine. derin bakislari derdime ortak degil artik; bakislarinin muhatabi baskalari olacak artik... bir sure bosluk olacagim yureginizde ;ama yerim dolacak 'senin yerin baska' deseniz de. ...................