**Bir tek şeyi unutma**

Kaybeden sen oldun yan için için Unutmaz demissin sen benim için Aldandin sevgilim unuttum iste Sevgisiz yanar mi sevda ocagi Belliydi bu askin yok olacagi Söndürdüm içimde o yanardagi Yarali gönlümü avuttum iste.. Simdi bir kir kahvesinde olsaydik seninle Yine ayni masada yine ayni kösede Yeniden düsler kursaydik seninle Daglar gibi sira sira Ve yeniden yaratsaydik kendi dünyamizi Ve de birlikte söyleseydik ikimizde kendi sarkilarimizi Meydan okuyup ayriliklara Hem de teslim olmadan Yillara, yollara, yalanlara.. Simdi bir düsün Kim itti bizi bu kör olasi ayriliga? Kim itti bizi bu pismanliklar denizine? Kim yakti bizi kim? Hem de sirtimizdan vura vura Görüyorsun degil mi görüyorsun Bir ikimiz sigamadik bu koca dünyaya.. Sarkisiz ve sensiz kaldigim nice aksamlar Gözlerin geçer aklimdan özlemler içinde Gözlerin bir çigan müzigi güzelliginde Kirpiklerinde keman, bebeklerinde gitar... Sevsen gidemezdin sevsen birakamaz Sevsen çildirirdin seven ne yapmaz Git bu ateste beni kül etmez yakmaz Biz ne cehennemler görmüs adamiz Sevmeyi bilemedin Sevilmeye hakkin yok Gün sayip beklemedin Özlenmeye hakkin yok! Sevdamla cosmadin ki Dag deniz asmadin ki Umutla kosmadin ki Kavusmaya hakkin yok! Severken ne kadar büyükse insan Ayrilirken yine büyük olmali Ne kadar insafsiz olsa da zaman Sevenler her zaman bir dost kalmali.. Sevdimse; verdigin yürekle sevdim Sen açtin bu ufku karsimda sonsuz Yürüdüm bir yolun sonuna geldim Yikik, üzgün ve paramparça onsuz Sensiz diken oldu basimda yastik Mutlulugu hangi dolaba astik Odamda ne varsa yüzleri asik Bu nasil bir duygu bilemiyorum Kimseye ayrildik diyemiyorum Adini kim sorsa eziliyorum Ayrilip gittigin o günden beri Sensiz bombos koca sehir Günüm zindan gecem zehir Kimi görsem akil verir Nazarinda yokum gibi Dagilmisim bir kum gibi Günden güne bir mum gibi Eriyorum anla bunu.. Seninle zamanlarin en ölmezini yasamistik En büyük çemberini çizmistik mutlulugun En genis açilarina aski tasimistik beraberce Hatirlar misin? Seninle olmakti bütün dilegim Anlamadin beni nazli bebegim Ah benim tas kalplim kapris çiçegim Bu askin kalbimde kalsa da izi Yarina götürmek yok sevgimizi Ayrilik pusuda bekliyor bizi Ne yazik sevdamiz ipin ucunda... uykusuz gecelerin sabahini bana sor yarim kalan askimin eyvahini bana sor bana sor yalnizligi ayriligi bana sor mutlulugu bilirsin mutsuzlugu bana sor. Unutulmaz anlari vardir hayatin Islak kirpiklere takilip kalan Zamana meydan okuyan Biz de öylesine yasadik seninle Öylesine sevdik Unuttun mu diye sorma Unutamam ceren gözlüm Sitem edip gönül kirma Dayanamam ceren gözlüm Unutmak ne varsa kötülükten yana Inmek sevilen gözlerin derinligine Öyle mutlu, öyle sarhos, alabildigine Bin yil içmek o sulardan kana kana Unut benden kalan ne varsa Unutmak tesellidir yalnizligin Günesi bir kadeh sarap gibi içip Delicesine sarhos olmak En güzel tarafi imkansizligin Umutlarimin mavisini alip gittin Denizlerimin mavisini çalip gittin Masmavi dünyama Simsiyah bir çivi çakip gittin... Gittin Ve sen de her yalan gibi Bittin.. Uçurdun yellere ümitlerimi Düsürdün dillere çektiklerimi Soldurdun içimde hayallerimi Baharin ellere, kisin bana mi? Terkeden sen oldun niye yanayim Kanayan kalbini niye sarayim Sevgilim deyipte nasil anayim Sen bana dost bile olamadin ki Tanridir can veren kul ona borçlu Ben de bu sevdayi sana borçluyum Bu boynumun borcu bu gönül borcu Ben bu mutlulugu sana borçluyum Su anda hiç bir sey mümkün degil. Su anda her seyden ayri, her seyden uzak ve her seyden mahrumum ben. Su anda sadece yalnizlik ve kahir. Simdi öyle büyük ki beraberligimiz Nabzin benim bileklerimde vurmakta Artik bütün kaygilarin ötesindeyiz Benimle en güzelsin aynalardan uzakta Simdi en açik renginde gözlerin Simdi benimlesin tüm kaygilardan uzak Anlatilmaz bir sey var aramizda hazin Siir gibi bir sey seninle yasamak Simdi ellerini görüyorum boslukta çaresiz Gözlerini görüyorum en aci hüzünlerle dolu Oysa Ne kadar yalvarsan da Ne kadar aglasan da Artik evet diyemem Insanlar kendi çizer kaderlerini Seni affedemem...